کسب و توزیع مواد مغذی ویژگی‌های جستجوی حشرات و تاریخچه زندگی را یکپارچه می‌کند. برای جبران کمبود مواد مغذی خاص در مراحل مختلف زندگی، حشرات می‌توانند این مواد مغذی را از طریق تغذیه تکمیلی، به عنوان مثال، با تغذیه از ترشحات مهره‌داران در فرآیندی به نام گودال، به دست آورند. هدف از این مطالعه بررسی اینکه آیا An.هم زدن arabiensis بر روی ادرار گاو برای اکتساب مواد مغذی، ویژگی های تاریخچه زندگی را بهبود می بخشد.
مطمئن شوید که ایمن است. arabiensis جذب بوی تازه، 24 ساعته، 72 ساعته و 168 ساعته ادرار گاو شده است، و ماده های جویای میزبان و تغذیه شده با خون (48 ساعت بعد از خونخواری) در یک لوله Y اندازه گیری شدند و از آنالیز بیولوژیکی بیوشیمیایی برای زنان باردار استفاده شد. e ترکیبات موجود در ادرار گاو در هر چهار کلاس سنی. مخلوط های مصنوعی ترکیبات فعال زیستی در آزمایشات صحرایی و لوله Y مورد ارزیابی قرار گرفت. برای بررسی ادرار گاو و ترکیب اصلی نیتروژن دار آن اوره به عنوان جیره های مکمل بالقوه برای ناقلان مالاریا، پارامترهای تغذیه و ویژگی های تاریخچه زندگی اندازه گیری شد. نسبت پشه ماده و میزان جذب پشه ماده اندازه گیری شد. برای بقا، پرواز بسته و تولید مثل مورد ارزیابی قرار گرفتند.
به دنبال خون و غذای میزبان باشید. در مطالعات آزمایشگاهی و میدانی، اعراب به رایحه طبیعی و مصنوعی ادرار تازه و مسن گاو جذب شدند. زنان باردار نسبت به پاسخ ادرار گاو در مکان‌های تخم‌ریزی بی‌تفاوت بودند. ماده‌های جوینده و خون‌مکن به‌طور فعال این منابع را جذب می‌کنند، زیرا ادرار و اوره موجود در گاو را به طور فعال جذب می‌کنند. پرواز، بقا، یا تولید مثل.
تهیه و توزیع ادرار گاو برای بهبود ویژگی های تاریخچه زندگی آنوفل آرابینیس. تغذیه تکمیلی ادرار گاو به طور مستقیم با افزایش بقای روزانه و تراکم ناقل بر ظرفیت ناقل تأثیر می گذارد و به طور غیرمستقیم با تغییر فعالیت پرواز، باید در مدل های آینده در نظر گرفته شود.
اکتساب و توزیع مواد مغذی ویژگی های جستجوی حشرات و تاریخچه زندگی را ادغام می کند [1،2،3]. حشرات قادر به انتخاب و به دست آوردن غذا و انجام تغذیه جبرانی بر اساس در دسترس بودن غذا و نیازهای مغذی هستند [1، 3]. توزیع مواد مغذی به فرآیند تاریخچه زندگی بستگی دارد و ممکن است منجر به نیازهای متفاوت برای کیفیت و کمیت رژیم غذایی در مراحل مختلف زندگی شود. حشرات می توانند این مواد مغذی را از طریق تغذیه تکمیلی مانند گل و لای، فضولات و ترشحات مختلف مهره داران و مردار، فرآیندی به نام گودال [2] به دست آورند. اگرچه در ابتدا انواع پروانه ها و پروانه ها شرح داده شده اند، اما چاله های آبیاری نیز در سایر حشرات می تواند تأثیرات قابل توجهی بر سلامتی و جذب منابع طبیعی داشته باشد. 2، 4، 5، 6]، 7]. پشه مالاریا Anopheles gambiae sensu lato (sl) به عنوان یک فرد بالغ «سوء تغذیه» ظاهر می‌شود [8]، بنابراین آبیاری ممکن است نقش مهمی در ویژگی‌های تاریخ زندگی آن داشته باشد، اما این رفتار تاکنون نادیده گرفته شده است.
مصرف نیتروژن در پشه‌های ماده بالغ آنوفل به دلیل ذخایر کالری کم که از مرحله لاروی حمل می‌شود و استفاده ناکارآمد از آرد خونی محدود است [9]. Female Ann.gambiae sl معمولاً این را با مکمل‌سازی با وعده‌های غذایی مکمل جبران می‌کند [10، 11]، در نتیجه پشه‌ها را در معرض خطر بزرگی برای ابتلا به بیماری قرار می‌دهد. پشه‌ها می‌توانند از تغذیه تکمیلی فضولات مهره‌داران برای به دست آوردن ترکیبات نیتروژنی استفاده کنند که سازگاری و مانور پرواز را افزایش می‌دهد، همانطور که حشرات دیگر نشان دادند [2]. در این راستا، جاذبه قوی و متمایز یکی از گونه‌های خواهر و برادر در An. مجتمع گونه‌های sl گامبیا، Anopheles arabinis A.A.A. binis در ترجیحات میزبان خود فرصت طلب است و شناخته شده است که با گاو ارتباط دارد و از آن تغذیه می کند. ادرار گاو منبعی غنی از ترکیبات نیتروژنی است که اوره 50 تا 95 درصد از کل نیتروژن موجود در ادرار تازه را تشکیل می دهد. افزایش سریع آمونیاک، همراه با کاهش نیتروژن آلی، میکروارگانیسم‌های قلیایی (که بسیاری از آنها ترکیبات سمی برای پشه‌ها تولید می‌کنند) رشد می‌کنند [15]، که ممکن است Ann.arabiensis ترجیحاً به ادرار 24 ساعته یا کمتر جذب شود [13، 14].
در این مطالعه، Ans میزبان و تغذیه شده با خون مورد بررسی قرار گرفت. در طول اولین چرخه گنادوتروپین، arabiensis برای کسب ترکیبات نیتروژن دار، از جمله اوره، با مخلوط کردن ادرار مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس، یک سری آزمایش برای ارزیابی چگونگی تخصیص پشه‌های ماده این منبع غذایی بالقوه برای افزایش سن و افزایش سن و افزایش سن و افزایش سن انجام شد. rine برای تعیین اینکه آیا این سرنخ‌های قابل اعتمادی برای میزبان و تغذیه با خون ارائه می‌دهند مورد ارزیابی قرار گرفت. arabiensis در جستجوی خود برای این منبع غذایی بالقوه، همبستگی‌های شیمیایی را در پشت جذابیت‌های متفاوت مشاهده‌شده کشف کرد. حالات فیزیولوژیکیجاذبه پشه. نتایج به دست آمده تایید می کند که An.arabiensis ترکیبات نیتروژنی موجود در ادرار مهره‌داران را به دست می‌آورد و توزیع می‌کند تا بر ویژگی‌های تاریخچه زندگی تأثیر بگذارد.
آنوفل عربیکنس (سویه دانگولا) در دمای 2 ± 25 درجه سانتیگراد، RH 5 ± 65 درصد و چرخه نور: تاریکی 12:12 ساعت نگهداری شد. لاروها در سینی های پلاستیکی (20 سانتی متر × 18 سانتی متر × 7 سانتی متر) پر از آب مقطر پرورش داده شدند. در فنجان‌های 30 میلی‌لیتری (Nolato Hertila، Åstorp، SE) و سپس به قفس‌های Bugdorm (30 × 30 سانتی‌متر × 30 سانتی‌متر؛ MegaView Science، Taichung، تایوان) انتقال داده شد تا امکان ظهور بزرگسالان فراهم شود. به بزرگسالان محلول ساکارز 10 درصد ارائه شد که محلول ساکارز 10 درصدی را به صورت رایگان ارائه می‌کرد (4 روز پس از ادغام به طور آزاد). بلافاصله قبل از آزمایش، یا قبل از آزمایش، یک شبه با آب مقطر گرسنه ماندند، همانطور که در زیر توضیح داده شد. ماده های مورد استفاده برای آزمایش لوله پرواز تنها به مدت 4-6 ساعت با آب به طور آزاد گرسنه ماندند. برای آماده سازی پشه های مکنده خون برای سنجش های زیستی بعدی، ماده 4 dpe با استفاده از خون گوسفند defibrotic (Håmote SE) تغذیه شد. آکرینگتون، انگلستان). سپس ماده‌های کاملاً پر ازدحام به قفس‌های جداگانه منتقل شدند و به‌طور مستقیم، همانطور که در زیر توضیح داده شد، یا 10 درصد ساکارز آزادانه به مدت 3 روز قبل از آزمایش‌های شرح داده شده در زیر، رژیم غذایی ارائه کردند. ماده‌های دوم برای آزمایش‌های زیستی لوله‌های پرواز مورد استفاده قرار گرفتند و به آزمایشگاه منتقل شدند، و سپس قبل از آزمایش به‌مدت 4 تا 6 ساعت به طور آزاد آب مقطر کردند.
سنجش تغذیه برای تعیین کمیت مصرف ادرار و اوره در زن بالغ عرب عرب مورد استفاده قرار گرفت. به زنان میزبان و تغذیه شده با خون، رژیم غذایی حاوی 1% ادرار گاو تازه و مسن رقیق شده، غلظت های مختلف اوره و دو گروه شاهد (10% ساکارز و آب) به مدت 48 ساعت ارائه شد. 1؛ سیگما آلدریچ، استکهلم، SE) به جیره اضافه شد و در یک ماتریس 4 × 4 در لوله‌های میکروسانتریفیوژ 250 میکرولیتری (Axygen Scientific, Union City, CA, US؛ شکل 1A) تا لبه پر کنید (~300 µl). قطر و ارتفاع 6 سانتی متر؛ Semadeni، Ostermundigen، CH؛ شکل 1A) در تاریکی کامل در دمای 2 ± 25 سانتی متر درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 5 ± 65 درصد. این آزمایش ها 5 تا 10 بار تکرار شد.
به دنبال ادرار گاو و اوره جذب شده توسط میزبان و ماده خون‌مک Anopheles arabianus باشید. در آزمایش تغذیه (A)، پشه‌های ماده با جیره‌ای متشکل از ادرار تازه و مسن گاو، غلظت‌های مختلف اوره، ساکارز (10%) و آب مقطر (H2O) ارائه شدند. زنان جویای میزبان، ادرار 72 ساعته گاو را کمتر از ادرار 168 ساعته گاو (B) جذب کردند. میانگین محتوای نیتروژن کل (± انحراف معیار) ادرار در قسمت داخلی نشان داده شده است. زنان جویای میزبان (D, F) و مکنده خون (E, G) اوره را با حروف متفاوت E به مقدار متفاوت دریافت می کنند. (ANOVA یک طرفه با استفاده از تحلیل تعقیبی توکی؛ p <0.05). نوارهای خطا نشان دهنده خطای استاندارد میانگین (BE) هستند. خط چین مستقیم نشان دهنده خط رگرسیون log-linear (F, G) است.
برای رهاسازی غذای جذب شده، پشه ها به صورت جداگانه در لوله های میکرو سانتریفیوژ 1.5 میلی لیتری حاوی 230 میکرولیتر آب مقطر قرار داده شدند و بافت با استفاده از یک دنده یکبار مصرف و موتور بی سیم (VWR International, Lund, SE) قطع شد و سپس با سانتریفیوژ با سرعت 10 μS به مدت 10 دقیقه (20-00 میکروگرم بر لیتر آب رویی منتقل شد). ldrich) و جذب (λ620) با استفاده از یک میکروپلیت خوان مبتنی بر اسپکتروفتومتر (SPECTROStar® Nano، BMG Labtech، Ortenberg، DE) نانومتر تعیین شد. همچنین، پشه ها در 1 میلی لیتر آب مقطر آسیاب شدند، 900 میکرولیتر از آن برای آنالیز به lm20 spectrocuvtc; 0, Shimadzu, Kista, SE). برای تعیین کمیت دریافت رژیم غذایی، یک منحنی استاندارد با رقت‌سازی سریال تهیه شد تا 2/0 میکرولیتر تا 4/2 میکرولیتر زایلن سیانید 1 میلی‌گرم در میلی‌لیتر در لیتر تولید شود. سپس از چگالی نوری غلظت‌های رنگ شناخته‌شده برای تعیین مقدار غذای مصرف‌شده هر پشه استفاده شد.
داده های حجمی با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و به دنبال آن مقایسه های جفتی تعقیبی توکی (JMP Pro, v14.0.0, SAS Institute Inc., Cary, NC, US, 1989-2007) تجزیه و تحلیل شدند. 0.0.0 برای Mac، GraphPad Software، San Diego، CA، US).
تقریباً 20 میکرولیتر نمونه ادرار از هر گروه سنی بر روی Chromosorb® W/AW (10 میلی‌گرم مش 80/100، سیگما آلدریچ) چسبانده شد و در کپسول‌های قلع (8 میلی‌متر × 5 میلی‌متر) محصور شد. کپسول‌ها در محفظه احتراق یک CHNS/O, Scientificr0, CHNS/O,Scientificr0. US) برای تعیین محتوای نیتروژن در ادرار تازه و پیر طبق پروتکل سازنده. نیتروژن کل (g Nl-1) بر اساس غلظت های شناخته شده اوره که به عنوان استاندارد استفاده می شود کمی سازی شد.
برای ارزیابی تأثیر رژیم غذایی بر زنده ماندن ماده میزبان و خونخوار، پشه ها به صورت جداگانه در ظروف پتری بزرگ (قطر 12 سانتی متر و ارتفاع 6 سانتی متر؛ سمادنی) با سوراخ مشبک در درب (قطر 3 سانتی متر) با برای تهویه و تامین غذا قرار داده شدند. ، 10% ساکارز و آب. هر رژیم غذایی روی یک تامپون دندانی (DAB Dental AB, Upplands Väsby, SE) وارد یک سرنگ 5 میلی لیتری (Thermo Fisher Scientific, Gothenburg, SE) شد، پیستون برداشته شد و در بالای یک ظرف پتری در هر روز قرار داده شد. پشه‌ها دو بار در روز شمارش می‌شد، در حالی که پشه‌های مرده تا زمان مرگ آخرین پشه دور انداخته می‌شدند (تعداد = 40 در هر تیمار).
یک آسیاب پرنده پشه سفارشی بر اساس Attisano و همکاران [17]، ساخته شده از پانل های اکریلیک شفاف به ضخامت 5 میلی متر (10 سانتی متر عرض x 10 سانتی متر طول x 10 سانتی متر ارتفاع) بدون پانل های جلو و عقب (شکل 3: بالا). بین یک جفت آهن‌ربای نئودیمیم به فاصله 9 سانتی‌متر از هم قرار گرفت. یک لوله افقی ساخته شده از همان ماده (6.5 سانتی‌متر L) لوله عمودی را به دو نیم کرد تا یک بازوی متصل و یک بازوی تشکیل دهد که یک قطعه کوچک از فویل آلومینیومی را به عنوان سیگنال قطع کننده نور حمل می‌کرد.
پشه‌های ماده که 24 ساعت گرسنه بودند، رژیم غذایی فوق را به مدت 30 دقیقه قبل از مهار دریافت کردند. سپس پشه‌های ماده که کاملاً تغذیه شده بودند، به‌صورت جداگانه روی یخ به مدت 2-3 دقیقه بیهوش شدند و با موم زنبور عسل به پین‌های حشرات متصل شدند (Joel Svenssons Vaxfabrik AB, Munka Ljungby. توسط یک دیتالاگر سفارشی ثبت شد، سپس با استفاده از نرم افزار PC-Lab 2000™ (نسخه 4.01؛ Velleman، Gavere، BE) ذخیره و نمایش داده شد.
برای تجسم الگوی فعالیت پرواز، کل مسافت طی شده (متر) و تعداد کل فعالیت‌های پروازی متوالی در هر ساعت در یک دوره 24 ساعته محاسبه شد. علاوه بر این، میانگین مسافت‌های پرواز شده توسط زن‌ها در بین درمان‌ها مقایسه شد و با استفاده از ANOVA یک‌طرفه و تجزیه و تحلیل تعقیبی Tukey (JMP Pro، v14.0.0، یک فاکتور مستقل در نظر گرفته شد. به طور کلی، میانگین تعداد دورها با افزایش 10 دقیقه ای محاسبه می شود.
برای ارزیابی تأثیر رژیم غذایی بر عملکرد تولیدمثلی An.arabiensis، شش ماده (4 dpe) پس از جمع‌آوری خون مستقیماً به قفس‌های Bugdorm (30 × 30 سانتی‌متر × 30 سانتی‌متر) منتقل شدند و سپس جیره آزمایشی به مدت 48 ساعت همانطور که در بالا توضیح داده شد ارائه شد. هر 24 ساعت تغییر می‌کند. هر رژیم غذایی را 20 تا 50 بار تکرار کنید. تخم‌ها برای هر قفس آزمایشی شمارش و ثبت شد. نمونه‌های فرعی از تخم‌ها برای ارزیابی میانگین اندازه و طول تخم‌ها (n≥ 200 در هر رژیم) با استفاده از میکروسکوپ Dialux-20 مجهز به Lee Camera, DM100, DM100 استفاده شد. (DFC) 320 R2;Leica Microsystems Ltd., DE). تخم‌های باقی‌مانده در یک اتاق کنترل‌شده با آب و هوا و تحت شرایط استاندارد پرورش به مدت 24 ساعت نگهداری شدند و نمونه‌ای فرعی از لاروهای سن اول اخیر (200 ≥ A در هر رژیم) اندازه‌گیری شد، همانطور که در بالا توضیح داده شد. تجزیه و تحلیل c (JMP Pro, v14.0.0, SAS Institute Inc.).
مواد فرار فضای سر از ادرار تازه (1 ساعت پس از نمونه‌برداری)، 24 ساعت، 72 ساعت و 168 ساعت ادرار از نمونه‌های جمع‌آوری‌شده از گاوهای Zebu، نژادهای Arsi جمع‌آوری شد. برای سهولت، نمونه‌های ادرار در اوایل صبح در حالی که گاوها هنوز در انبار بودند جمع‌آوری شد. کیسه های پخت (Toppits Cofresco, Frischhalteprodukte GmbH and Co., Minden, DE) در 3 لیتر پلی آمید با درب در بشکه های پلاستیکی وینیل کلرید. مواد فرار فضای سر از هر نمونه ادرار گاو مستقیماً (تازه) یا پس از بلوغ در دمای اتاق هر نمونه جمع آوری شد.
برای جمع‌آوری مواد فرار فضای سر، از یک سیستم حلقه بسته برای گردش جریان گاز فیلتر شده با کربن فعال (100 میلی‌لیتر در دقیقه) از طریق کیسه پلی آمید به ستون جذب به مدت 2.5 ساعت با استفاده از پمپ خلاء دیافراگمی (KNF Neuberger, Freiburg, DE) استفاده شد. n لوله (5.5 سانتی‌متر x 3 میلی‌متر ID) حاوی 35 میلی‌گرم پوراپک کیو (مش 50/80؛ Waters Associates، میلفورد، MA، ایالات متحده) بین شاخه‌های پشم شیشه. مواد فرار جذب شده با 400 میکرولیتر پنتان شسته شدند. مجموعه های Headspace ادغام شدند و سپس در دمای 20- درجه سانتیگراد نگهداری شدند تا برای تجزیه و تحلیل بیشتر مورد استفاده قرار گیرند.
پاسخ‌های رفتاری عصاره‌های فرار میزبان و خون‌خوار An. Headspace جمع‌آوری‌شده از ادرار تازه، ۲۴ ساعته، ۷۲ ساعته و ۱۶۸ ساعته برای عصاره‌های فرار پشه‌های Arabidopsis با استفاده از یک لوله شیشه‌ای مستقیم بویایی‌سنج تجزیه و تحلیل شد. .عربی [19]. بوی سنج لوله شیشه ای (80 سانتی متر × 9.5 سانتی متر ID) با 1 ± 3 لیتر نور قرمز از بالا روشن شد. جریان هوای فیلتر شده و مرطوب شده با زغال چوب (2 ± 25 درجه سانتیگراد، 65 ± 2 درصد رطوبت نسبی) در صفحه نمایشگر 1 سانتی متر A بدون رطوبت نسبی 1 سانتی متر A از صفحه نمایش 30 میلی متر عبور کرد. s، یک جریان آرام و یک ساختار ستونی یکنواخت ایجاد می‌کند. پخش‌کننده تامپون دندانی (4 سانتی‌متر × 1 سانتی‌متر؛ L:D؛ DAB Dental AB)، آویزان شده از یک سیم‌پیچ 5 سانتی‌متری در انتهای رو به باد دستگاه بویایی‌سنج، با تغییر محرک هر 5 دقیقه. برای تجزیه و تحلیل، 10 میکرولیتر از هر 10 میلی‌لیتر عصاره محرک به‌عنوان a.1 استفاده شد. یک کنترل. پشه های فردی میزبان یا خونخوار 2 تا 3 ساعت قبل از شروع آزمایش در قفس های رهاسازی جداگانه قرار داده شدند. قفس رهاسازی در سمت باد سنج بویایی سنج قرار داده شد و پشه ها به مدت 1 دقیقه اجازه داده شدند تا با آنها سازگار شوند و سپس دریچه پروانه ای از قفس به عنوان گروه کنترل باز شد. منبع در عرض 5 دقیقه پس از انتشار. هر عصاره فرار فضای سر و کنترل حداقل 30 بار تکرار شد، و برای جلوگیری از اثرات هر روز، تعداد تیمارها و شاهدهای مشابه در هر روز آزمایش مورد آزمایش قرار گرفتند. پاسخ‌ها را از میزبان و مجموعه‌های عربی تغذیه شده با خون جستجو کنید. 0, SAS Institute Inc.).
عصاره های فضای سر از ادرار گاو تازه و مسن در قفس های Bugdorm (30 × 30 سانتی متر × 30 سانتی متر؛ MegaView Science) آنالیز شدند. فنجان های پلاستیکی (30 میلی لیتر؛ Nolato Hertila) پر شده با 20 میلی لیتر آب مقطر، به شرطی که کفه تخم ریزی در گوشه 4 سانتی متر قرار داده شود. با 10 میکرولیتر از هر عصاره سرفصل در رقت 1:10 استفاده شد. مقدار مساوی پنتان برای تنظیم فنجان کنترل استفاده شد. فنجان های تیمار و کنترل بین هر آزمایش برای کنترل اثرات موقعیت رد و بدل شد. 10 ماده تغذیه شده با خون در قفس های آزمایشی در ZT 9-11 رها شدند و تخم ها در فنجان ها به عنوان فرمول تخم مرغ محاسبه شد. در فنجان تیمار – تعداد تخمهای گذاشته شده در فنجان شاهد)/(تعداد کل تخمهای گذاشته شده). هر تیمار 8 بار تکرار شد.
آنالیز کروماتوگرافی گازی و تشخیص الگوی آنتن الکترونی (GC-EAD) An.arabiensis ماده همانطور که قبلاً توضیح داده شد [20] انجام شد. به طور خلاصه، عصاره های فرار تازه فضای سر با استفاده از Agilent Technologies 6890 GC (Santa Clara, CA, US) مجهز به یک فیلم HP-5 mm5 ضخامت A.30 میکرومتر (30 میلی متر 5 میلی متر ضخامت) جدا شدند. فن آوری های درخشان).و ادرار پیری. هیدروژن به عنوان فاز متحرک با سرعت جریان خطی متوسط ​​45 سانتی‌متر بر ثانیه استفاده شد. هر نمونه (2 میکرولیتر) به مدت 30 ثانیه در حالت تقسیم‌بندی با دمای ورودی 225 درجه سانتی‌گراد تزریق شد. دمای اجاق گاز GC از 35 درجه سانتی‌گراد (3 تا 1 دقیقه نگه‌داشتن درجه سانتی‌گراد) در 300 درجه سانتی‌گراد در دقیقه برنامه‌ریزی شد. ent splitter، 4 psi نیتروژن اضافه شد و 1:1 در یک ضربدر حجم مرده کم Gerstel 3D/2 (Gerstel, Mülheim, DE) بین آشکارساز یونیزاسیون شعله و EAD تقسیم شد. با هوای مرطوب و فیلتر شده با کربن (1.5 لیتر در دقیقه) مخلوط شد. آنتن در فاصله 0.5 سانتی متری از خروجی لوله قرار گرفت. هر پشه مجزا یک تکرار را به خود اختصاص داد و برای پشه های جویای میزبان، حداقل سه تکرار بر روی نمونه ادرار در هر سن انجام شد.
شناسایی ترکیبات فعال زیستی در مجموعه‌های فضای سر گاو تازه و مسن با استفاده از GC ترکیبی و طیف‌سنج جرمی (GC-MS; 6890 GC و 5975 MS؛ Agilent Technologies) برای برانگیختن پاسخ‌های آنتنی در تجزیه و تحلیل GC-EAD، که با حالت یونیزاسیون ضربه الکترون مجهز به HPUI-GUI با حالت یونیزاسیون ضربه‌ای الکترون در 7-50 GC مجهز شده است. یک ستون مویرگی (60 متر × 0.25 میلی متر قطر داخلی، 0.25 میکرومتر ضخامت فیلم) با استفاده از هلیوم به عنوان فاز متحرک با نرخ جریان خطی متوسط ​​35 سانتی متر در ثانیه. نمونه 2 میکرولیتری با استفاده از تنظیمات انژکتور و دمای کوره مشابه برای کتابخانه GC-EAD تزریق شد. کتابخانه NIST14 (Agilent). ترکیبات شناسایی شده با تزریق استانداردهای معتبر تأیید شدند (پرونده اضافی 1: جدول S2). برای تعیین کمیت، هپتیل استات (10 نانوگرم، خلوص شیمیایی 99.8٪، آلدریچ) به عنوان استاندارد خارجی تزریق شد.
ارزیابی اثربخشی یک مخلوط بو مصنوعی متشکل از ترکیبات فعال زیستی شناسایی شده در ادرار تازه و مسن برای جذب Ans.arabiensis میزبان جوینده و خون‌خوار، با استفاده از همان بویایی‌سنج و پروتکل فوق. ساعت و ادرار 168 ساعته پیر شده (شکل 5D-G؛ فایل اضافی 1: جدول S2). برای تجزیه و تحلیل، از 10 میکرولیتر از رقت 1:100 از مخلوط کاملا مصنوعی استفاده کنید، با نرخ انتشار کلی در محدوده تقریباً 140-2400 نانوگرم در ساعت، برای ارزیابی آزمایش خون میزبان و بررسی جذابیت کامل مخلوط پشه. s، که در آن مخلوط‌های تفریق‌کننده ترکیبات منفرد از مخلوط کامل حذف می‌شوند. پاسخ‌ها را از میزبان و با خون تغذیه شده Ans.Arab در مقابل مخلوط‌های مصنوعی و تفریقی با استفاده از رگرسیون لجستیک اسمی و سپس مقایسه‌های زوجی برای نسبت‌های فرد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (JMP Pro, v14.0.0, SAS Institute Inc.).
برای ارزیابی اینکه آیا ادرار گاو می‌تواند به عنوان نشانه زیستگاه میزبان برای پشه‌های مالاریا باشد، ادرار گاو تازه و مسن، همانطور که در بالا توضیح داده شد جمع‌آوری شد و آب در سطل‌های مشبک 3 لیتری (100 میلی‌لیتر) قرار داده شد و در تله‌های طعمه میزبان قرار داده شد.(نسخه BG-HDT؛ BioGents، Regensburg، DE). ده تله در فاصله 50 متری از هم در مرتع، 400 متری از جامعه روستایی (سیلای، اتیوپی، 5°53'24''' شمالی، 37'29'24''' شرقی) قرار داده شده و هیچ گاو، در زمین های پرورش دائمی تله ها و دهکده ها بدون دام ها رها شده بودند، در حالی که تله ها در محل های پرورش دائمی از دهکده ها رها شدند. هر مکان درمان در مجموع پنج شب هر شب چرخش می‌شود. تعداد پشه‌های گرفته شده در تله‌های طعمه‌شده با ادرار در سنین مختلف با استفاده از رگرسیون لجستیک با توزیع دوجمله‌ای بتا مقایسه شد (JMP Pro، v14.0.0، SAS Institute Inc.).
در یک روستای بومی مالاریا در نزدیکی شهر ماکی، منطقه ارومیا، اتیوپی (8 درجه و 11 دقیقه و 08 اینچ شمالی، 38 درجه و 81 دقیقه و 70 اینچ شرقی؛ شکل 6A). این مطالعه بین اواسط آگوست و اواسط سپتامبر قبل از فصل‌های سرپوشیده، همراه با اسپری‌های طولانی مدت در خانه انجام شد. جدا) واقع در حومه روستا برای مطالعه انتخاب شدند (شکل 6A). معیارهای مورد استفاده برای انتخاب خانه ها عبارت بودند از: ورود حیوانات به خانه، ممنوعیت پخت و پز در داخل خانه (کشیدن هیزم یا زغال چوب) (حداقل در دوره آزمایشی) و خانه هایی با حداکثر دو نفر ساکن، خوابیدن در حشره کش ها.تحت پشه‌بند درمان‌شده. تأییدیه اخلاقی توسط هیئت بازبینی اخلاق پژوهشی سازمانی (IRB/022/2016) دانشکده علوم طبیعی (CNS-IRB)، دانشگاه آدیس آبابا، مطابق با دستورالعمل‌های تعیین‌شده توسط اعلامیه انجمن پزشکی جهانی هلسینکی اعطا شده است. رضایت از هر یک از سرپرستان منطقه توسط اعضای بخش بهداشتی به پایان رسیده است. طرح آزمایشی از یک طرح مربع لاتین 2×2 پیروی می‌کرد که در آن مخلوط‌های مصنوعی و کنترل‌ها در شب اول به خانه‌های زوجی اختصاص داده شد و در شب آزمایشی بعدی بین خانه‌ها تعویض شد. این فرآیند ده بار تکرار شد. علاوه بر این، برای تخمین فعالیت پشه‌ها در خانه‌های منتخب، تله‌های CDC در زمان شروع سه‌شب وسط روز بر روی تله‌ها تنظیم شدند. .
مخلوط مصنوعی حاوی شش ترکیب فعال زیستی در هپتان (97.0% حلال درجه GC، سیگما آلدریچ) حل شد و با استفاده از یک فتیله پنبه‌ای [20] با 140 نانوگرم در ساعت آزاد شد. تله نوری کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) (شرکت جان دبلیو. هاک، گینزویل، فلوریدا، ایالات متحده؛ شکل 6A). تله‌ها در ارتفاع 0.8 تا 1 متری از سطح زمین، نزدیک پای تخت آویزان شدند و یک داوطلب زیر پشه‌بند درمان‌نشده خوابید و بین ساعت 18:00:00 و 18:00 با وضعیت جنسی استفاده شد. ed، تغذیه شده، نیمه باردار و باردار [21] متعاقباً با استفاده از آنالیز واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) غربالگری شدند تا گونه‌هایی که از نظر مورفولوژیکی به‌عنوان A. gambiae sl شناسایی شده‌اند. اعضای مجتمع [23] شناسایی شوند. در مطالعه میدانی، تله‌گذاری خانه‌های جفتی با استفاده از مدل‌های متفاوت درمان‌پذیر و مدل‌های کنترلی وابسته به تله‌گیری شد. اثر ثابت بود (JMP® 14.0.0. موسسه SAS Inc.).در اینجا، مقادیر χ2 و p را از آزمون نسبت درستنمایی گزارش می‌کنیم.
ارزیابی کنید که آیا arabiensis توانسته است ادرار، منبع اصلی نیتروژن آن، اوره را با تغذیه مستقیم، ظرف 48 ساعت پس از تجویز (dpe) پس از آزمایشات تغذیه کننده میزبان و تغذیه شده با خون (شکل 1A) به دست آورد (شکل 1A). <0.0001 و F(5299) = 56.00، p <0.0001، به ترتیب؛ شکل 1B,C). علاوه بر این، زنان جویای میزبان در 72 ساعت در مقایسه با ادرار در 168 ساعت ادرار کمتری خوردند (شکل 1B). هنگامی که رژیم غذایی حاوی مقدار قابل توجهی از یک غذای میزبان جذب می‌شود. 69 میلی مولار در مقایسه با سایر غلظت‌ها و آب، در حالی که از ساکارز 10 درصد قابل تشخیص نیست (F(10813) = 15.72، p <0.0001؛ شکل 1D). 78.35، p <0.0001؛ شکل 1.1E). علاوه بر این، هنگام مقایسه بین دو حالت فیزیولوژیکی، ماده های فلبوتومی شده اوره بیشتری نسبت به ماده های جوینده میزبان در کمترین غلظت جذب کردند و این ماده ها مقادیر مشابهی از اوره را در غلظت های بالاتر جذب کردند (F(2، 0.8 = 0.8)شکل 1F، G). در حالی که به نظر می رسید مصرف از یک رژیم غذایی حاوی اوره دارای مقادیر بهینه است (شکل 1D، E)، زنان در هر دو حالت فیزیولوژیکی قادر به تعدیل مقدار اوره جذب شده در کل محدوده غلظت اوره به صورت لگاریتم خطی بودند (شکل 1F،G).به طور مشابه، به نظر می رسد پشه ها جذب نیتروژن خود را با تنظیم مقدار ادرار جذب شده کنترل می کنند، زیرا مقدار نیتروژن در ادرار در مقدار جذب شده منعکس می شود (شکل 1B، C و B).
برای ارزیابی اثرات ادرار و اوره بر بقای پشه جویای میزبان و خون‌خوار، زنان ماده با ادرار هر چهار سن (تازه، 24 ساعت، 72 ساعت و 168 ساعت پس از رسوب) و طیف وسیعی از غلظت‌های اوره، و همچنین آب مقطر و 10 درصد آنالیز ساکارز را تحت تأثیر قرار دادند. همه بقا در زنان جویای میزبان (ادرار: χ2 = 108.5، df = 5، p <0.0001، اوره: χ2 = 122.8، df = 5، p <0.0001؛ شکل 2B، C) و زنان تغذیه شده با خون (ادرار: 9.0 = 0.0، p<0. : χ2 = 137.9، df = 5، p <0.0001؛ شکل 2D، E). در تمام آزمایش‌ها، زنانی که رژیم غذایی حاوی ادرار، اوره و آب تغذیه کردند، نرخ بقای قابل‌توجهی کمتری نسبت به زنانی داشتند که از رژیم غذایی ساکارز تغذیه می‌کردند (شکل 2B-E). ادرار کهنه (0.016 = p) دارای کمترین احتمال زنده ماندن است (شکل 2B). علاوه بر این، زنان جویای میزبان که با 135 میلی مولار اوره تغذیه شده بودند، بیشتر از گروه کنترل آب زنده ماندند (04/0p<) (شکل.2C). در مقایسه با آب، زنانی که با ادرار تازه و ادرار 24 ساعته تغذیه شده بودند، بیشتر زنده ماندند (به ترتیب 0.001=p و 0.012=p؛ شکل 2D)، در حالی که زنانی که با ادرار 72 ساعته تغذیه شده بودند بیشتر از زنانی که با ادرار کوتاه و ادرار 24 ساعته تغذیه شده بودند زنده ماندند (به ترتیب p<0.01، p<0. شکل 2D). هنگامی که با 135 میلی مولار اوره تغذیه شد، ماده های تغذیه شده با خون طولانی تر از سایر غلظت های اوره و آب زنده ماندند (013/0p<؛ شکل 2E).
بقای Anopheles arabinis ماده میزبان و خونخوار که از ادرار و اوره گاو تغذیه می‌کنند. در سنجش زیستی (A)، پشه‌های ماده یک رژیم غذایی متشکل از ادرار گاو تازه و مسن، غلظت‌های مختلف اوره، ساکارز (10%) و آب مقطر (H2O) ارائه کردند. 12 ساعت تا زمانی که تمام ماده های تغذیه شده با ادرار (B, D) و اوره (C, E) و گروه شاهد، ساکارز و آب مرده شوند.
مجموع فاصله و تعداد دور تعیین‌شده در آزمایش آسیاب پرواز در یک دوره 24 ساعته بین پشه‌های جوینده میزبان و پشه‌های خون‌مکنده متفاوت بود که در کل فعالیت پروازی کمتری را نشان دادند (شکل 3). پشه‌های 168 ساعته که از ادرار تغذیه می‌کردند، الگوهای پرواز متفاوتی از خود نشان می‌دادند و عمدتاً روزانه بودند. پشه‌های ماده‌ای که ساکارز یا ادرار 72 ساعته ارائه می‌دادند در طول دوره 24 ساعته فعالیت داشتند، در حالی که پشه‌های ماده که آب می‌دادند در اواسط دوره فعال‌تر بودند. ادرار 72 ساعته کاهش مداوم فعالیت را در طی 24 ساعت تجربه کرد (شکل 3).
عملکرد پروازی ماده شکارچی Anopheles arabinis که از ادرار و اوره گاو تغذیه می کند. سمت راست) زنان، کل مسافت و تعداد پروازها در ساعت برای هر رژیم در یک دوره 24 ساعته ثبت شد (تاریک: خاکستری؛ روشن: سفید). فاصله متوسط ​​و تعداد متوسط ​​مسابقات در سمت راست نمودار فعالیت شبانه روزی نشان داده شده است. نوارهای خطا نشان دهنده خطای استاندارد میانگین هستند. تجزیه و تحلیل آماری به متن مراجعه کنید.
به طور کلی، فعالیت کلی پرواز زنان جویای میزبان از الگوی مشابهی با فاصله پرواز در یک دوره 24 ساعته پیروی کرد. میانگین فاصله پرواز به طور قابل توجهی تحت تأثیر رژیم غذایی مصرف شده قرار گرفت (F(5, 138) = 28.27، P <0.0001)، و زنان جوینده میزبان، 72 ساعت رژیم غذایی طولانی تر را دریافت کردند (p<00. پشه‌های تغذیه‌شده طولانی‌تر از پشه‌های تازه (0.022=p) و ادرار 24 ساعته (0.022=p) پرواز می‌کردند. برخلاف الگوی فعالیت پروازی که در رژیم ادراری توضیح داده شد، ماده‌های جوینده میزبان تغذیه‌شده با اوره، الگوی پرواز مداومی را در طول یک دوره 24 ساعته تاریک نشان دادند. زنان جویای میزبانی که با اوره تغذیه می‌شوند، میانگین فاصله پرواز را بسته به غلظت جذب شده به طور قابل‌توجهی افزایش دادند (F(5، 138) = 1310.91، P <0.0001).
فعالیت کلی پرواز پشه‌های خون‌مکنده در تمام جیره‌ها در طول 24 ساعت ثابت و پایدار بود، با افزایش فعالیت ادرار در نیمه دوم دوره تاریکی برای ماده‌های تغذیه‌شده با آب و همچنین در ماده‌های تغذیه‌شده تازه و 24 ساعته (تصویر 3). رژیم غذایی انجام نداد (F(5، 138) = 1.36، p = 0.24). با سایر ادرار و رژیم غذایی شاهد (تازه، p = 0.0091؛ 72 ساعت، p = 0.0022؛ 168 ساعت، 0.001 = p؛ ساکارز، p = 0.0017، 0.0017، p =).
اثرات تغذیه ادرار و اوره بر پارامترهای تولیدمثلی در آزمایش‌های زیستی تخم‌گذاری ارزیابی شد (شکل 4A) و با توجه به تعداد تخم‌گذاری‌شده توسط هر ماده، اندازه تخم‌ها و لاروهای سن اول تازه تفریخ شده بررسی شد. تعداد تخم‌های گذاشته شده. 8؛ شکل 4B). ماده‌هایی که با ادرار 24 ساعته تغذیه می‌کردند، وعده‌ی خونی به‌طور قابل‌توجهی تخم‌های بیشتری نسبت به زنانی که از سایر رژیم‌های ادراری تغذیه می‌کردند، تخم‌گذاری کردند و مشابه آنهایی بود که ساکارز تغذیه می‌کردند (شکل 4B). به همین ترتیب، اندازه تخم‌های ماده‌های تغذیه‌شده با ادرار بر اساس رژیم غذایی متفاوت بود (F(5، 20/1<120=p) ماده‌های تغذیه‌شده با راین و ساکارز تخم‌های بسیار بزرگ‌تری نسبت به ماده‌های تغذیه‌شده با آب می‌گذارند، در حالی که تخم‌های ماده‌هایی که با 168 ساعت ادرار تغذیه می‌شوند، به‌طور قابل‌توجهی کوچک‌تر بودند (شکل 4C). ماده‌های تغذیه‌شده با ادرار 4 و 72 ساعته نسبت به تخم‌های تخم‌گذاری شده از لارو تخم‌ها.
عملکرد تولیدمثلی آنوفل آرابینیس ماده که از ادرار و اوره گاو تغذیه می‌کرد. (C, F) و اندازه لارو (D, G) به طور قابل توجهی تحت تأثیر رژیم غذایی ارائه شده قرار گرفتند (ادرار گاو: BD؛ اوره: EG). میانگین برای هر پارامتر اندازه گیری شده با نام حروف مختلف به طور قابل توجهی با یکدیگر متفاوت بود (ANOVA یک طرفه با استفاده از تجزیه و تحلیل post hoc توکی؛ P <0.05). نوارهای خطا نشان دهنده خطای استاندارد من است.
اوره به‌عنوان جزء اصلی نیتروژنی ادرار، هنگامی که به‌عنوان رژیم غذایی برای زنان تغذیه‌شده با خون ارائه می‌شود، به‌طور قابل‌توجهی بر پارامترهای تولید مثلی در تمام مطالعات تأثیر می‌گذارد. تعداد تخم‌هایی که توسط ماده‌های تغذیه‌شده با اوره، پس از یک وعده غذایی خون، بسته به غلظت اوره (F(11، 360) = 4.69؛ 3. mM تخم‌های بیشتری گذاشت (شکل 4E). ماده‌هایی که با غلظت اوره 134 میکرومولار یا بالاتر تغذیه می‌شوند، تخم‌های بزرگ‌تری نسبت به ماده‌هایی که از آب تغذیه می‌شوند، می‌گذارند (F(10, 4245) = 36.7؛ p <0.0001؛ شکل 4F)، و اندازه لاروها (3.1 = 3.0)، اگرچه تحت تأثیر غلظت مادر 3.0 = 3.1 (30.1) است. 9؛ p <0.0001) متغیرتر بود (شکل 4G).
جذابیت کلی به عصاره‌های فرار فضای سر گاوی که در جستجوی میزبان هستند. تمام تیمارهای دیگر (72 ساعت: 0.0060 = p، 168 ساعت: 0.012 = p، پنتان: 0.00070 = p)، به جز بوی ادرار تازه (0.13 = p؛ شکل 5B). گرچه جاذبه کلی مکش خون تفاوت معنی‌داری با پشه‌های مکنده خون نداشت. 0.067؛ شکل.
پاسخ های رفتاری به بوی ادرار طبیعی و مصنوعی گاو در جستجوی میزبان و Anopheles arabianus با خون تغذیه شده است. شماتیکی از بویایی سنج لوله شیشه ای (A). جذب عصاره های فرار از ادرار تازه و مسن گاو به میزبان (B) و مکیدن خون (C) از پشه های تازه استخراج شده است. ادرار گاو مسن 24 ساعته (E)، 72 ساعته (F) و 168 ساعته (G) نشان داده شده است. ردیابی های تشخیص آنتن الکترونی (EAD) تغییرات ولتاژ را در پاسخ به ترکیبات فعال زیستی در فضای بالای شسته شده از کروماتوگراف گازی نشان می دهد و توسط یک آشکارساز یونیزاسیون مجدد شعله شناسایی می شود. خواص و نرخ آزادسازی (μg h-1) ترکیبات فعال بیولوژیکی نشان داده شده است. یک ستاره منفرد (*) نشان دهنده یک پاسخ ثابت با دامنه کم است. ستاره های دوتایی (**) نشان دهنده پاسخ های غیرقابل تکرار است. یافتن میزبان (H) و مکنده خون (I) An.arabiensis دارای جذابیت های متفاوتی از نسبت های جدید و سنی است. ed به نام حروف مختلف به طور قابل توجهی با یکدیگر متفاوت بود (ANOVA یک طرفه با استفاده از تجزیه و تحلیل post hoc توکی.p <0.05). نوارهای خطا نشان دهنده خطای استاندارد مقیاس هستند
Ann.arabiensis ماده، 72 ساعت و 120 ساعت پس از غذای خون، در طول تخم‌ریزی، هیچ ترجیحی برای عصاره‌های فرار از ادرار گاو تازه و مسن در مقایسه با کنترل پنتان نشان داده نشد (χ2 = 3.07، p > 0.05؛ فایل اضافی 1: شکل S1).
برای آنالیزهای Ann.arabiensis، GC-EAD و GC-MS ماده هشت، شش، سه و سه ترکیب فعال زیستی را شناسایی کرد (شکل 5D-G). اگرچه تفاوت‌هایی در تعداد ترکیباتی که پاسخ‌های الکتروفیزیولوژیکی را برانگیختند مشاهده شد، اکثر این ترکیبات در هر فضای بالای فضایی وجود داشتند. آنتن های بالاتر از آستانه در تجزیه و تحلیل های بیشتر گنجانده شدند.
نرخ آزادسازی کل ترکیبات فعال زیست فعال در مجموعه فضای سر از 29 میکروگرم در ساعت در ادرار تازه به 242 میکروگرم در ساعت در ادرار 168 ساعته افزایش یافته است که عمدتاً به دلیل افزایش p-cresol و m-formaldehyde فنل و همچنین فنل است. در مقابل، نرخ آزادسازی مانند سایر ترکیبات exe-1 می تواند کاهش یابد. سن، که با کاهش مشاهده شده در شدت سیگنال (فراوانی) در کروماتوگرام (شکل 5D)-G پانل سمت چپ) و پاسخ های فیزیولوژیکی به این ترکیبات (شکل 5D-G پانل سمت راست) مرتبط است.
به طور کلی، مخلوط مصنوعی دارای نسبت طبیعی مشابهی از ترکیبات فعال زیستی است که در عصاره‌های فرار ادرار تازه و قدیمی شناسایی شده است (شکل 5D-G) و به نظر نمی‌رسد که در جستجوی میزبان جذابیت قابل توجهی داشته باشد (χ2 = 8.15، df = 4، p = 0.083 = 0.083، χ 9، χ 9، 4-شکل‌ها). f = 4، p = 0.30؛ شکل 5I). با این حال، مقایسه دوتایی post hoc بین تیمارها نشان داد که پشه های جویای میزبان به طور قابل توجهی برای مخلوط مصنوعی ادرار 24 ساعته در مقایسه با کنترل پنتان جذاب بودند (0.0086 = p؛ شکل 5H).
برای ارزیابی نقش اجزای جداگانه در مخلوط‌های مصنوعی ادرار 24 ساعته، شش مخلوط تفریق‌کننده در برابر مخلوط‌های کامل در آزمایش لوله Y مورد ارزیابی قرار گرفتند که در آن ترکیبات فردی حذف شدند. شکل S2A)، همه مخلوط‌های تفریق‌کننده جذاب‌تر از کوچک‌تر از مخلوط کامل بودند. در مقابل، حذف ترکیبات منفرد از مخلوط کاملاً مصنوعی بر واکنش‌های رفتاری پشه‌های خون‌مکنده تأثیری نداشت (χ2 = 11.38، df = 6، p = 0.077؛ به استثنای سطوح پایین‌تر در decanal، به استثنای 2 در مقایسه با غلظت کامل، 2. فایل 1: شکل S2B).
در یک روستای بومی مالاریا در اتیوپی، کارآیی مخلوط مصنوعی ادرار 24 ساعته گاو در جذب پشه ها در شرایط مزرعه به مدت ده شب مورد ارزیابی قرار گرفت (شکل 6A). در مجموع 4861 پشه دستگیر و شناسایی شدند که از این تعداد 45.7% آنتروپوسیسیس و 9.8% آنتروپوسیس بودند. 35.4٪ Culex spp بودند. (پرونده اضافی 1: جدول S1). Anopheles arabinis تنها عضو کمپلکس گونه های An.Gambian است که با تجزیه و تحلیل PCR شناسایی شد. به طور متوسط، 320 پشه در هر شب صید شدند، در این مدت تله با طعمه های مخلوط مصنوعی، 10 پشه بیش از 1.9 پشه مخلوط شده، 6 پشه بیشتر از 1.0. P <0.0001) تله های بدون طعمه در هر یک از پنج شب کنترل در ابتدا، وسط و پایان آزمایش نصب شد. تعداد مشابهی پشه در هر جفت تله گرفته شد، که نشان دهنده عدم تعصب بین خانه ها است (χ2(0، 1665) = 9 × 5، 0.3 × کاهش با کاهش 10-1 p. تعداد پشه های گرفتار شده در تله های حاوی مخلوط مصنوعی به طور قابل توجهی افزایش یافت: جستجوی میزبان (χ2(0، 2107) = 138.7، p <0.0001)، تغذیه اخیر با خون (χ2(0، 650) = 32.2، p <0.0001، p <0.001) و حاملگی (20.2 = p.فایل اضافی 1: جدول S1). این همچنین در تعداد کل پشه های دستگیر شده منعکس می شود: جستجوی میزبان > خونخوار > حامله > نیمه باردار > نر.
ارزیابی میدانی اثربخشی مخلوط بوی ادرار گاو مصنوعی 24 ساعته. کارآزمایی‌های میدانی در جنوب مرکزی اتیوپی (نقشه)، در نزدیکی شهر ماکی (درج)، با استفاده از یک تله نوری مرکز کنترل بیماری (CDC) (سمت راست) در خانه‌های جفت، با طرح مربع لاتین (تصویر هوایی زنانه جذب شده با عکس‌های هوایی) (A) انجام شد. عناب (B)، اما نه آنوفل فارو (C)، به شیوه‌ای متفاوت، یک اثر وابسته به حالت فیزیولوژیکی است. علاوه بر این، این تله‌ها تعداد پشه‌های میزبان کولکس را به‌طور قابل‌توجهی افزایش دادند. نشان دهنده میانگین شاخص انتخاب در جفت تله کنترل (باز؛ N = 5).ستاره ها سطوح معنی داری آماری را نشان می دهند (*p = 0.01 و ***p <0.0001)
این سه گونه به طور متفاوتی در تله‌های حاوی مخلوط‌های مصنوعی دستگیر شدند. به دنبال میزبان (χ2(1، 1345) = 71.7، p <0.0001)، تغذیه با خون (χ2(1، 517) = 16.7، p <0.0001) و حاملگی (χ2(1، 1، 0.1 = a. sis در تله ای که مخلوط مصنوعی را آزاد می کند به دام افتاده بود (شکل 6B)، در حالی که مقدار An تفاوتی نداشت. Pharoensis در حالت های فیزیولوژیکی مختلف یافت شد (شکل 6C). برای Culex، تنها افزایش قابل توجهی در تعداد پشه هایی که به دنبال میزبان بودند در تله های طعمه شده با مخلوط مصنوعی یافت شد (x12(0.6 = 0.6, 0.6, 1, 0.6 = Fig. )، در مقایسه با تله های کنترلی.
تله های طعمه میزبان در خارج از میزبان های بالقوه بین مکان های تولید مثل و جوامع روستایی در اتیوپی برای ارزیابی اینکه آیا پشه های مالاریا از بوی ادرار گاو به عنوان نشانه زیستگاه میزبان استفاده می کنند یا خیر، استفاده شد. در غیاب نشانه های میزبان، گرما، و با یا بدون حضور بوی ادرار گاو، هیچ پشه ای ضبط نشد (هیچ پشه ای مشاهده نشد. پشه‌های مالاریا ماده جذب و اسیر شدند، البته به تعداد کم، مستقل از سن ادرار (χ2(5، 25) = 2.29، p = 0.13؛ فایل اضافی 1: شکل S3). در مقابل، کنترل‌های آب پشه‌های مالاریا را در دمای بالا ضبط نکردند (شکل S3: 1 اضافی).
پشه های مالاریا ترکیبات حاوی نیتروژن را از طریق تغذیه جبرانی از ادرار گاو (به عنوان مثال، گودال ها) به دست آورده و توزیع می کنند تا ویژگی های تاریخچه زندگی را تقویت کنند، شبیه به سایر حشرات [2، 4، 24، 25، 26]. ادرار گاو یک منبع گیاهی است که به آسانی در دسترس است و به عنوان مکان های گیاهی قابل تجدید و نزدیک به بیماری مالاریا مرتبط است. خانه‌های روستایی و مکان‌های تخم‌ریزی. پشه‌های ماده این منبع را با بو پیدا می‌کنند و می‌توانند جذب ترکیبات نیتروژن دار در ادرار، از جمله اوره، جزء اصلی نیتروژنی در ادرار را تنظیم کنند. ویژگی‌های بقا و تولیدمثلی افراد تغذیه‌شده با خون در طول اولین چرخه گنادوتروپیک. بنابراین، اختلاط ادرار نقش تغذیه‌ای مهمی را برای ناقل‌های مالاریا که مانند بزرگسالان دچار سوءتغذیه بسته هستند، ایفا می‌کند، زیرا پشه‌های ماده توانایی به دست آوردن ترکیبات نیتروژنی مهم را با درگیر شدن در فعالیت‌های کم‌خطر و فعالیت‌های کم‌خطر آنها را فراهم می‌کند. علاوه بر این، این رفتار ممکن است هدف برنامه های مدیریت بردار آینده باشد.