این مکان دارای یک سینما، یک آگای هشت دری، سقف چرمی، یک چشم با قاب طلایی، یک شومینه باز و صفحه نمایش‌های شکسته تلویزیون روی دیوارها است. نویسندگان ما از این غول درخشان در سواحل زیبای دریاچه آو بازدید می‌کنند.
عصر آفتابی در کرانه‌های زیبای دریاچه‌ی آو، در اعماق ارتفاعات اسکاتلند بود و چیزی پشت درختان می‌درخشید. در امتداد یک جاده‌ی خاکی پر پیچ و خم، از کنار هکتارها کاج سرسبز، به محوطه‌ای رسیدیم که در آن خوشه‌هایی از توده‌های خاکستری تراشیده شده مانند برآمدگی‌های سنگ از دل منظره سر برآورده بودند و با دیواره‌های ناهموارشان در نور می‌درخشیدند، گویی از نوعی کانی بلورین تراشیده شده باشند.
مریکل، معمار یکی از غیرمعمول‌ترین قلعه‌هایی که از دهه ۱۶۰۰ در آرگیل ساخته شده است، گفت: «اینجا پر از صفحه‌های تلویزیون شکسته است. ما به این فکر کردیم که از صفحات تخته سنگ سبز استفاده کنیم تا ساختمان شبیه یک جنتلمن روستایی با لباس پشمی ایستاده بر روی تپه به نظر برسد. اما بعد فهمیدیم که مشتری ما چقدر از تلویزیون متنفر است، بنابراین این متریال برای او عالی به نظر رسید.»
از دور، شبیه یک سنگریزه یا هارلم، آنطور که اینجا می‌نامندش، به نظر می‌رسد. اما وقتی به این ماده خاکستری یکپارچه نزدیک می‌شوید، دیوارهایش پوشیده از بلوک‌های ضخیم شیشه بازیافتی از صفحه نمایش‌های قدیمی لامپ پرتو کاتدی است. به نظر می‌رسد که از یک لایه زمین‌شناسی زباله‌های الکترونیکی آینده، یک رسوب گرانبها از دوره آنتروپوسن، استخراج شده است.
این یکی از جزئیات عجیب و غریب خانه ۶۵۰ متر مربعی است که به عنوان زندگینامه مشتریان دیوید و مارگارت طراحی شده است، که خانواده‌ای با شش فرزند و شش نوه را اداره می‌کنند. دیوید، مشاور مالی، که هفت اتاق خواب با حمام اختصاصی را به من نشان داد، گفت: «داشتن خانه‌ای به این اندازه می‌تواند مانند یک تجمل به نظر برسد، که یکی از آنها به عنوان اتاق خواب نوه‌ها با هشت تخت دوطبقه طراحی شده است. اما ما مرتباً آن را پر می‌کنیم.»
مانند اکثر قلعه‌ها، ساخت آن مدت زیادی طول کشید. این زوج که سال‌ها در روستای کواریه در نزدیکی گلاسکو زندگی می‌کردند، در سال ۲۰۰۷ پس از دیدن آن در ضمیمه املاک در یک روزنامه محلی، این زمین ۴۰ هکتاری (۱۰۰ هکتاری) را به قیمت ۲۵۰،۰۰۰ پوند خریداری کردند. این زمین سابق کمیسیون جنگلداری با مجوز ساخت یک کلبه است. کر گفت: «آنها با تصویری از یک کاخ اشرافی پیش من آمدند. آنها یک خانه ۱۲۰۰۰ فوت مربعی با یک زیرزمین بزرگ برای مهمانی و فضایی برای یک درخت کریسمس ۱۸ فوتی می‌خواستند. باید متقارن می‌بود.»
مطب کر، دنیزن ورکس، اولین جایی نیست که برای عمارت جدید بارون به دنبالش می‌گردید. اما دو دوستش او را پیشنهاد دادند، بر اساس خانه مدرنی که برای والدینش در جزیره تایر در هبرید طراحی کرده بود. مجموعه‌ای از اتاق‌های طاق‌دار که روی خرابه‌های یک مزرعه ساخته شده بودند، در سال ۲۰۱۴ جایزه خانه سال «طرح‌های بزرگ» را از آن خود کردند. کر گفت: «ما با صحبت در مورد تاریخ معماری اسکاتلند شروع کردیم، از سنجاق‌های عصر آهن [خانه‌های گرد سنگی خشک] و برج‌های دفاعی گرفته تا بارون پایل و چارلز رنی مکینتاش. هشت سال بعد آنها نامتقارن‌ترین خانه را، نصف اندازه خانه قبلی، بدون زیرزمین، به دست آوردند.»
این یک ورود ناگهانی است، اما ساختمان، روحیه‌ی کوهستانیِ سرسختی را منتقل می‌کند که به نوعی با آن مکان یکی است. این بنا بر روی دریاچه‌ای با موقعیت دفاعی سرسخت، مانند یک قلعه‌ی مستحکم، ایستاده است، گویی آماده‌ی دفع حمله‌ی یک قبیله‌ی راهزن است. از غرب، می‌توانید پژواک برج را به شکل یک برجک قوی ۱۰ متری (برخلاف عقل سلیم، که با یک سالن سینما تاج‌گذاری شده است) و موارد بسیار بیشتری را در شکاف‌های پنجره و پخ‌های عمیق آن ببینید. اشارات زیادی به قلعه روی دیوارها وجود دارد.
قسمت داخلی برش، که با دقت با چاقوی جراحی بریده شده است، توسط قطعات کوچکتر شیشه نشان داده شده است، گویی ماده نرم‌تر داخلی را نمایان می‌کند. اگرچه این بنا از یک قاب چوبی پیش‌ساخته ساخته شده و سپس در بلوک‌های سیمانی پیچیده شده است، کر شکل آن را "تراشیده شده از یک بلوک جامد" توصیف می‌کند و به هنرمند باسک، ادواردو چیلیدا، اشاره می‌کند که مجسمه‌های مرمر مکعبی او، که بخش‌های تراشیده شده هستند، الهام‌بخش بوده‌اند. از نمای جنوبی، خانه، خانه‌ای کم ارتفاع است که در چشم‌انداز قرار گرفته و اتاق‌های خواب در سمت راست آن قرار دارند، جایی که نیزارها یا دریاچه‌های کوچکی برای فیلتر کردن فاضلاب از مخازن سپتیک وجود دارد.
ساختمان به طرز هوشمندانه‌ای تقریباً نامحسوس در اطراف او قرار گرفته است، اما برخی هنوز مبهوت هستند. وقتی تصویرسازی او برای اولین بار در رسانه‌های محلی منتشر شد، خوانندگان از خود نگذشتند. یکی از آنها نوشت: «شبیه یک احمق است. گیج‌کننده و ناشیانه.» دیگری گفت: «همه چیز کمی شبیه دیوار آتلانتیک در سال ۱۹۴۴ است.» یکی از آنها در یک گروه فیسبوک محلی نوشت: «من کاملاً طرفدار معماری مدرن هستم، اما شبیه چیزی است که پسر کوچکم در ماینکرفت ساخته است.»
کول تزلزل‌ناپذیر بود. او گفت: «این موضوع باعث ایجاد یک بحث سالم شد که چیز خوبی است.» او افزود که خانه تایری در ابتدا واکنش مشابهی را ایجاد کرد. دیوید موافق است: «ما آن را برای تحت تأثیر قرار دادن دیگران طراحی نکردیم. این چیزی بود که ما می‌خواستیم.»
همانطور که در داخل خانه نشان داده شده است، سلیقه آنها قطعاً منحصر به فرد است. این زوج علاوه بر نفرت از تلویزیون، از آشپزخانه کاملاً مجهز نیز بیزار بودند. در آشپزخانه اصلی، چیزی جز یک آشپزخانه بزرگ هشت دری آگا در کنار دیوارهای استیل ضد زنگ براق، یک پیشخوان و یک کابینت مواد غذایی با روکش نقره وجود ندارد. عناصر کاربردی - سینک ظرفشویی، ماشین ظرفشویی، بوفه - در یک طرف آشپزخانه کوچک محصور شده‌اند و یک یخچال با فریزر کاملاً در اتاق ابزار در طرف دیگر خانه قرار دارد. حداقل، شیر برای یک فنجان قهوه برای شمارش مراحل مفید است.
در مرکز خانه، یک سالن مرکزی بزرگ با ارتفاع تقریباً شش متر قرار دارد. این یک فضای تئاتر است که دیوارهایش پر از پنجره‌هایی با شکل نامنظم است که از سکوی بالا منظره‌هایی را ارائه می‌دهند، از جمله یک نقاشی کوچک به اندازه یک کودک. دیوید گفت: «بچه‌ها عاشق دویدن هستند.» و افزود که دو راه پله خانه نوعی مسیر دایره‌ای ایجاد می‌کنند.
خلاصه اینکه، دلیل اصلی بزرگی اتاق، جا دادن درخت کریسمس عظیمی است که هر ساله از جنگل بریده و در قیفی در کف اتاق نصب می‌شود (به زودی با یک پوشش تزئینی برنزی روی دریچه فاضلاب پوشانده خواهد شد). روزنه‌های گرد هماهنگ در سقف، که با ورق طلا پوشیده شده‌اند، نور گرمی را به داخل اتاق بزرگ می‌تابانند، در حالی که دیوارها با گچ‌های خاکی مخلوط با دانه‌های میکای طلایی برای ایجاد درخششی ظریف پوشیده شده‌اند.
کف‌های بتنی صیقلی همچنین حاوی قطعات آینه‌ای کوچکی هستند که حتی در روزهای ابری، درخشش کریستالی دیوارهای بیرونی را به فضای داخلی می‌آورند. این مقدمه‌ای درخشان برای درخشان‌ترین اتاقی است که هنوز بازسازی نشده است: یک پناهگاه ویسکی، یک بار توکار که کاملاً با مس صیقل داده شده پوشیده شده است. دیوید با اشاره به کارخانه تقطیر تک مالت در دشت که در سال ۱۹۹۳ تعطیل شد (اگرچه سال آینده بازگشایی خواهد شد) می‌گوید: «رزبانک مورد علاقه من است. چیزی که برای من جالب است این است که به ازای هر بطری که می‌نوشم، یک بطری کمتر در جهان وجود دارد.»
سلیقه این زوج به مبلمان نیز سرایت کرده است. برخی از این اتاق‌ها به طور ویژه بر اساس آثار هنری سفارش داده شده توسط Southern Guild، یک گالری طراحی بوتیک مستقر در کیپ تاون، آفریقای جنوبی، طراحی شده‌اند. به عنوان مثال، اتاق غذاخوری مرتفع با طاق بشکه‌ای باید با یک میز فولادی سیاه چهار متری مشرف به دریاچه جفت می‌شد. این اتاق با یک لوستر سیاه و خاکستری دیدنی با پره‌های بلند متحرک، یادآور شمشیرهای ضربدری یا شاخ‌هایی که در تالارهای یک قلعه اشرافی یافت می‌شوند، روشن می‌شود.
به همین ترتیب، اتاق نشیمن حول یک مبل راحتی بزرگ L شکل چرمی طراحی شده است که نه رو به تلویزیون، بلکه رو به یک شومینه بزرگ روباز، یکی از چهار شومینه موجود در خانه، قرار دارد. شومینه دیگری را می‌توان در بیرون پیدا کرد که یک گوشه دنج در پاسیوی طبقه همکف ایجاد می‌کند، نیمه سایه‌دار تا بتوانید در حین تماشای هوای "خشک" دریاچه، گرم شوید.
حمام‌ها همچنان تم مسی براق دارند، از جمله یکی با دو وان در کنار هم - رمانتیک اما بیشتر مورد علاقه نوه‌هایی است که عاشق بازی با تماشای انعکاس تصویر خود در سقف مسی آینه‌ای هستند. در گوشه‌های کوچک نشیمن در سراسر خانه، که با چرم بنفش از کارخانه دباغی مویر هد (تأمین‌کننده چرم برای مجلس اعیان و کنکورد) روکش شده‌اند، حال و هوای زندگینامه‌ای بیشتری وجود دارد.
این پوسته حتی تا سقف کتابخانه امتداد یافته است، جایی که کتاب‌هایی مانند «چگونه پولدار شویم» اثر دونالد ترامپ و «بازگشت وینی پو به جنگل صد هکتاری» که نام خود را از این ملک گرفته، نگهداری می‌شوند. اما همه چیز آنطور که به نظر می‌رسد نیست. با فشار دادن عطف کتاب، در لحظه‌ای غیرمنتظره از نمایش مضحک اسکوبی دو، کل قفسه کتاب واژگون می‌شود و کابینتی که پشت آن پنهان شده است، نمایان می‌شود.
به یک معنا، این خلاصه کل پروژه است: خانه بازتابی عمیقاً منحصر به فرد از مشتری است که سنگینی ارتفاعات را در بیرون شکل می‌دهد و شوخ‌طبعی، انحطاط و شیطنت طنزآمیز درون را پنهان می‌کند. سعی کنید در مسیرتان به سمت یخچال گم نشوید.