بثورات مافین بلوبری یک راش شایع در نوزادان است که به صورت لکه های آبی، بنفش یا تیره در صورت و بدن ظاهر می شود.این ممکن است به دلیل سرخجه یا بیماری دیگری باشد.
"بثورات مافین بلوبری" بثوراتی است که در نوزادان مبتلا به سرخجه در رحم مادر ایجاد می شود که به آن سندرم سرخجه مادرزادی می گویند.
اصطلاح "بثورات مافین بلوبری" در دهه 1960 ابداع شد.در این مدت، بسیاری از نوزادان در رحم به سرخجه مبتلا می شوند.
در نوزادان مبتلا به سرخجه در رحم، این بیماری باعث ایجاد بثورات مشخصی می شود که مانند لکه های کوچک، بنفش و تاول مانند روی پوست به نظر می رسد.بثورات از نظر ظاهری شبیه مافین بلوبری است.
علاوه بر سرخجه، چندین عفونت و مشکلات سلامتی دیگر نیز می توانند باعث ایجاد بثورات مافین بلوبری شوند.
اگر کودکی دچار بثورات مافین بلوبری یا هر نوع دیگر راش شد، والدین یا قیم باید با پزشک مشورت کنند.
سندرم سرخجه مادرزادی (CRS) عفونتی است که در رحم به جنین منتقل می شود.اگر یک زن باردار در دوران بارداری به سرخجه مبتلا شود، ممکن است این اتفاق بیفتد.
عفونت سرخجه برای جنین متولد نشده در سه ماهه اول یا 12 هفته بارداری خطرناک ترین است.
اگر فردی در این دوره به سرخجه مبتلا شود، می تواند باعث نقص مادرزادی جدی در فرزندانش شود، از جمله تاخیر در رشد، بیماری قلبی مادرزادی و آب مروارید.پس از 20 هفته، خطر این عوارض کاهش یافت.
در ایالات متحده، عفونت سرخجه نادر است.واکسیناسیون در سال 2004 بیماری را از بین برد.با این حال، موارد وارداتی سرخجه همچنان می تواند به دلیل سفرهای بین المللی رخ دهد.
سرخجه یک عفونت ویروسی است که باعث ایجاد جوش می شود.بثورات معمولا ابتدا روی صورت ظاهر می شود و سپس به سایر قسمت های بدن سرایت می کند.
در نوزادانی که در رحم به سرخجه مبتلا می‌شوند، بثورات ممکن است به صورت برجستگی‌های آبی کوچکی ظاهر شوند که شبیه مافین بلوبری هستند.
اگرچه این اصطلاح ممکن است در دهه 1960 برای توصیف علائم سرخجه ابداع شده باشد، سایر شرایط نیز می توانند باعث ایجاد راش مافین بلوبری شوند.این شامل:
بنابراین، اگر کودک دچار بثورات شود، والدین یا مراقب باید کودک را معاینه کنند تا سایر علل احتمالی را رد کنند.
والدین یا مراقبان نیز باید در صورت بروز علائم جدید یا در صورت تداوم یا بدتر شدن علائم موجود، دوباره با پزشک خود تماس بگیرند.
در کودکان بزرگتر و بزرگسالان، بثورات سرخجه ممکن است به صورت یک بثورات قرمز، صورتی یا تیره تر ظاهر شود که از صورت شروع شده و به سایر نقاط بدن گسترش می یابد.در صورت مشکوک بودن به سرخجه، فرد باید به پزشک مراجعه کند.
افرادی که به تازگی زایمان کرده اند یا باردار شده اند و مشکوک به عفونت سرخجه هستند نیز باید به پزشک مراجعه کنند.آنها ممکن است آزمایش بیمار، کودک یا هر دو را برای سرخجه یا سایر بیماری های زمینه ای توصیه کنند.
با این حال، 25 تا 50 درصد از بیماران سرخجه ممکن است هرگز علائم عفونت را بروز ندهند.حتی بدون علائم، فرد می تواند سرخجه را گسترش دهد.
سرخجه از طریق هوا منتقل می شود، به این معنی که از طریق قطرات معلق در هوا از طریق سرفه و عطسه از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.
با این حال، زنان باردار همچنین می توانند ویروس را به فرزندان متولد نشده خود منتقل کنند و باعث سرخجه مادرزادی شوند.کودکانی که با سرخجه متولد می شوند تا یک سال پس از تولد مسری در نظر گرفته می شوند.
اگر فردی مبتلا به سرخجه است، باید با دوستان، خانواده، مدرسه و محل کار خود تماس بگیرد تا به دیگران اطلاع دهد که ممکن است سرخجه داشته باشد.
هنگامی که کودکان به سرخجه مبتلا می شوند، پزشکان معمولاً ترکیبی از استراحت و مایعات فراوان را توصیه می کنند.هدف از درمان تسکین علائم است.
عفونت معمولاً طی 5-10 روز خود به خود از بین می رود.کودکان باید تا 7 روز پس از ظاهر شدن بثورات از تماس با کودکان دیگر خودداری کنند.
CRS می تواند باعث ناهنجاری های مادرزادی غیرقابل درمان شود.یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند در مورد درمان ناهنجاری های مادرزادی در کودکان مشاوره دهد.
اگر علت زمینه‌ای دیگری باعث ایجاد بثورات مافین بلوبری در کودک شما شده باشد، پزشک بسته به علت، درمان را توصیه می‌کند.
در ایالات متحده به دلیل نرخ بالای واکسیناسیون علیه این عفونت، سرخجه بعید است.با این حال، اگر یک فرد واکسینه نشده باشد، هنوز هم می تواند در سفرهای بین المللی مبتلا شود.
علائم سرخجه معمولاً در کودکان و بزرگسالان خفیف است.بثورات سرخجه باید در حدود 5-10 روز از بین بروند.
اما سرخجه در سه ماهه اول بارداری برای جنین خطرناک است.اگر فردی در این دوره به سرخجه مبتلا شود، می تواند منجر به نقایص مادرزادی، مرده زایی یا سقط جنین شود.
اگر کودکان مبتلا به CRS با ناهنجاری های مادرزادی متولد شوند، والدین یا مراقبان ممکن است نیاز به حمایت مادام العمر داشته باشند.
برای کاهش خطر ابتلا به سرخجه، زن باید قبل از بارداری واکسینه شود و از سفر به خارج از کشور به مناطقی که سرخجه هنوز وجود دارد خودداری کند.
بهترین راه برای پیشگیری از سرخجه، تزریق واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) است.فرد باید در مورد واکسیناسیون با پزشک صحبت کند.
اگر کودکان به خارج از کشور سفر کنند، ممکن است واکسن MMR را قبل از 12 ماهگی دریافت کنند، اما همچنان باید در زمان بازگشت دو نوبت واکسن را طبق برنامه معمول دریافت کنند.
والدین یا سرپرستان باید حداقل 7 روز پس از شروع عفونت، کودکان واکسینه نشده را از افراد مبتلا به سرخجه دور نگه دارند.
پس از بررسی علائم و سابقه پزشکی، پزشک ممکن است معاینه فیزیکی انجام دهد.در برخی موارد، ممکن است از راش متمایز مافین بلوبری برای تشخیص سرخجه مادرزادی در نوزادان استفاده کنند.
در غیر این صورت، اگر مشکوک به سرخجه نباشد، ممکن است آزمایش خون را برای بررسی سرخجه یا سایر علل احتمالی بثورات تجویز کنند.
بثورات سرخجه در کودکان بزرگتر و بزرگسالان می تواند متفاوت به نظر برسد.اگر بثورات قرمز، صورتی یا تیره روی صورت ظاهر شد که به بدن منتشر شد، فرد باید به پزشک مراجعه کند.پزشک می تواند بثورات را بررسی کرده و تشخیص دهد.
"بثورات مافین بلوبری" اصطلاحی است که برای اولین بار در دهه 1960 برای توصیف بثورات ناشی از سندرم سرخجه مادرزادی استفاده شد.هنگامی که یک زن باردار سرخجه را به نوزاد خود در رحم منتقل می کند، CRS در نوزادان رخ می دهد.
این واکسن سرخجه را در ایالات متحده از بین می برد، اما افراد واکسینه نشده همچنان می توانند سرخجه را دریافت کنند، معمولاً در سفر به خارج از کشور.
در ایالات متحده، کودکان دو دوز واکسن MMR دریافت می کنند.اگر کودکان واکسینه نشده باشند، ممکن است از طریق تماس با فردی که سرخجه دارد، به سرخجه مبتلا شوند.
بثورات معمولاً در عرض یک هفته خود به خود از بین می روند.یک فرد می تواند تا 7 روز پس از ظاهر شدن بثورات عفونی باشد.
سرخجه یا سرخجه یک عفونت ویروسی است که معمولاً با سرفه از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.در این مقاله به بررسی علائم، تشخیص…
اگر فردی در دوران بارداری به سرخجه مبتلا شود، می تواند باعث نقص مادرزادی در جنین شود.درباره نحوه انجام آزمایش سرخجه بیشتر بدانید…
سرخجه یک ویروس معلق در هوا است، به این معنی که می تواند از طریق سرفه و عطسه منتقل شود.زنان باردار نیز می توانند آن را به جنین خود منتقل کنند.در اینجا بیشتر بدانید…