زمانی که گذرگاه باربارا واکر برای اولین بار در سال 2012 طراحی شد، وظیفه اصلی آن این بود که کوهنوردان و دوندگان در مسیر Wildwood در پورتلند را از دردسر اجتناب از ترافیک در جاده شلوغ West Burnside نجات دهد.
این شاهدی بر معماری آگاهانه از نظر زیبایی شناختی، ترکیبی از فایده و زیبایی برای جامعه ای بود که برای هر دو ارزش قائل بود (و خواستار آن بود).
این پل که در اکتبر 2019 تکمیل شد و در همان ماه افتتاح شد، یک مسیر پیادهروی 180 فوتی است که برنامهریزی شده تا منحنی شود و به گونهای طراحی شود که با جنگل اطراف ترکیب شود.
این در خارج از سایت توسط شرکت فولاد سوپریم پورتلند که اکنون از بین رفته ساخته شد، به سه بخش اصلی بریده شد و سپس با کامیون به سایت منتقل شد.
برآورده کردن الزامات بصری و معماری به معنای استفاده از موادی است که به تمام اهداف بسیار منحصربهفرد پروژه دست مییابد، چه از نظر هنری و چه از نظر ساختاری. این به معنای استفاده از لولهها – در این مورد، لولههای فولادی ساختاری 3.5 و 5 اینچی (ASTM A847) طراحی شده برای سازههایی است که نیاز به اتصالات جوش داده شده یا پیچدار دارند. مخالفت
اد کارپنتر، طراح و هنرمند متخصص در تاسیسات عمومی در مقیاس بزرگ، گفت که هنگام طراحی پل چندین هدف را در سر داشته است. از جمله آنها، پل باید در بافت جنگل که ادامه احساس و تجربه مسیر است، ادغام شود و باید تا حد امکان ظریف و شفاف باشد.
کارپنتر که از علاقه مندان به فضای باز نیز هست، می گوید: «از آنجایی که یکی از مهم ترین اهداف طراحی من این بود که پل را ظریف و شفاف کنم، به کارآمدترین مواد و کارآمدترین سیستم ساختاری ممکن نیاز داشتم – بنابراین، خرپاهای سه وتر.»بیش از 40 سال بر روی سیستم مسیرهای گسترده پورتلند در حال اجرا است.
از نقطه نظر ساخت و ساز عملی، دستیابی به همه اینها آسان نیست. استوارت فینی، مهندس سازه در دفتر پورتلند شرکت مهندسی KPFF و مدیر سابق پروژه پل، گفت: جوشکاری موفقیت آمیز تمام اجزا در اتصالات TYK جایی که همه لوله های نگهدارنده به هم می رسند، احتمالاً سخت ترین است. es، چالش های جدی برای تیم ساخت و ساز ایجاد کرد.
فینی که 20 سال است این هنر را تمرین کرده است، می گوید: «در اصل هر مفصل متفاوت است.
پل عابر پیاده باربارا واکر کراسینگ از جاده پرترافیک Burnside پورتلند میگذرد. این پل در اکتبر 2019 فعال شد. Shane Bliss
"جوش ها باید به طور کامل دگرگون شوند.جوشکاری می تواند یکی از پیچیده ترین بخش های تولید باشد.
همنام فری، باربارا واکر (2014-1935)، برای سالها ستون اصلی تلاشهای حفاظتی پورتلند بوده است، و خودش هم نیروی طبیعت است. او نقش فعالی در پروژههای عمومی متعددی در پورتلند ایفا کرده است، از جمله پارک طبیعی Marquam، Pioneer Courthouse Square و PowellSh Butteevoe Locals Park. ، که شامل مسیر و پل وایلد وود بود.
درست همانطور که واکر حدود 500000 دلار از مردم برای میدان پایونیر دادگاه هاوس جمع آوری کرد (15 دلار به ازای هر سنگ فرش)، بنیاد غیرانتفاعی پارک های پورتلند نیز 2.2 میلیون دلار از حدود 900 کمک مالی خصوصی برای کمک به تأمین مالی پل جمع آوری کرد. شهر پورتلند، پارک ها و تفریحات پورتلند و سایر نهادها تقریباً 4 میلیون دلار باقیمانده هزینه را پرداخت کردند.
کارپنتر گفت که شعبده بازی با صداها و صداهای زیاد در پروژه چالش برانگیز بود، اما ارزشش را داشت.
کارپنتر گفت: «من فکر میکنم مهمترین تجربه همکاری بزرگ جامعه، غرور بزرگ و مشارکت عالی است – مردم برای آن هزینه میپردازند.» نه فقط افراد، بلکه شهرها و شهرستانها.این فقط یک تلاش جمعی بزرگ است.»
فینی اضافه کرد که او و تیمش و سازندگانی که مسئول جان بخشیدن به طرحها هستند، باید بر بسیاری از چالشهای مدلسازی سهبعدی که انجام میدادند غلبه کنند، صرفاً به دلیل پیچیدگیهای مفاصل و اتصالات.
فینی گفت: «ما با جزئیات خود کار میکنیم تا مطمئن شویم همه مدلها در یک راستا قرار میگیرند، زیرا باز هم به دلیل پیچیدگی هندسه، جایی برای خطا در بسیاری از این مفاصل وجود ندارد.» قطعاً از بقیه پیچیدهتر است.بسیاری از پل ها مستقیم هستند، حتی پل های منحنی منحنی دارند و مواد نسبتاً ساده هستند.
به همین دلیل، پیچیدگی کمی در پروژه وجود دارد.من قطعاً می گویم این پیچیده تر از یک [پروژه] معمولی است.برای به ثمر رساندن این پروژه همه به کار زیادی نیاز دارند.»
با این حال، به گفته کارپنتر، در میان عناصر کلیدی در پیچیدگی پل، چیزی که به پل اثر کلی آن را می دهد، عرشه منحنی است. آیا ارزش این را دارد که این کار را به زحمت بیاندازید؟ اکثراً بله.
کارپنتر گفت: «من فکر میکنم طراحی خوب معمولاً با عملی بودن شروع میشود و سپس به چیز دیگری میرود.» این دقیقاً همان چیزی است که در این پل اتفاق افتاد.فکر می کنم برای من، مهمترین چیز عرشه خمیده است.در این مورد، من واقعاً احساس خوبی نسبت به آب نبات ندارم زیرا کل مسیر بسیار مواج است و خم می شود.من فقط نمیخواهم از روی پل یک پیچ تند به چپ انجام دهم و سپس یک چرخش تند به چپ انجام دهم و به راه خود ادامه دهم.
پل عابر پیاده تقاطع باربارا واکر خارج از محل ساخته شد، به دو بخش اصلی تقسیم شد و سپس با کامیون به مکان فعلی منتقل شد. بنیاد پارک های پورتلند
چگونه یک عرشه منحنی درست می کنید؟خوب، معلوم است، البته، یک خرپا سه وتر روی یک منحنی واقعاً خوب کار می کند.نسبت عمق به دهانه بسیار مطلوبی دریافت می کنید.بنابراین، با یک خرپا سه وتر چه می توان کرد تا آن را زیبا و زیبا کرد و به جنگل به گونه ای اشاره کرد که انگار جای دیگری نمی تواند باشد؟با عملی بودن شروع کنید، سپس به سمت حرکت بروید - کلمه چیست؟- به سمت فانتزییا از عملی به تخیل. برخی افراد ممکن است این کار را برعکس انجام دهند، اما من دقیقاً اینگونه کار می کنم.
کارپنتر به ویژه خدمه KPFF را به خاطر الهام بخشیدن به او برای اجرای لوله های فراتر از عرشه، که به پل حسی ارگانیک و نوظهور از جنگل می داد، اعتبار می بخشد. این پروژه از شروع تا افتتاحیه بزرگ حدود هفت سال طول کشید، اما فینی از این که این فرصت را داشت که بخشی از آن باشد خوشحال بود.
فینی گفت: "خوب است که چیزی برای ارائه به این شهر داشته باشید و به آن افتخار کنید، اما همچنین خوب است که با یک چالش مهندسی منظم روبرو شوید."
بر اساس گزارش بنیاد پارکهای پورتلند، سالانه حدود 80000 عابر پیاده از پل عابر پیاده استفاده میکنند و از مشکل عبور از بخشی از جاده که روزانه حدود 20000 وسیله نقلیه را میبینید، نجات میدهند.
امروزه، این پل دیدگاه واکر را برای اتصال ساکنان پورتلند و بازدیدکنندگان به زیبایی چشمانداز طبیعی اطراف ادامه میدهد.
واکر (به نقل از مرکز جهانی جنگلداری) زمانی گفت: «ما باید دسترسی مردم شهری را به طبیعت فراهم کنیم.» هیجان در مورد طبیعت از بیرون بودن ناشی میشود.نمی توان آن را به صورت انتزاعی یاد گرفت.با تجربه مستقیم طبیعت، مردم میل دارند که مباشر زمین شوند.»
لینکلن برونر سردبیر مجله The Tube & Pipe است. این دومین دوره او در TPJ است، جایی که او به مدت دو سال به عنوان ویراستار خدمت کرد و قبل از کمک به راه اندازی TheFabricator.com به عنوان اولین مدیر محتوای وب FMA. پس از آن تجربه بسیار پرارزش، او 17 سال را در بخش غیرانتفاعی به عنوان یک روزنامه نگار بین المللی گذراند و یک نویسنده بین المللی منتشر شده در صنعت متال است.
ژورنال Tube & Pipe اولین مجله ای بود که در سال 1990 به صنعت لوله های فلزی خدمت می کرد. امروزه، تنها نشریه ای در آمریکای شمالی است که به این صنعت اختصاص دارد و به معتبرترین منبع اطلاعات برای متخصصان لوله تبدیل شده است.
اکنون با دسترسی کامل به نسخه دیجیتال The FABRICATOR، دسترسی آسان به منابع ارزشمند صنعت.
نسخه دیجیتال The Tube & Pipe Journal اکنون کاملاً در دسترس است و دسترسی آسان به منابع ارزشمند صنعت را فراهم می کند.
از دسترسی کامل به نسخه دیجیتالی STAMPING Journal، که آخرین پیشرفت های تکنولوژیکی، بهترین شیوه ها و اخبار صنعت را برای بازار مهر زنی فلزی ارائه می دهد، لذت ببرید.
اکنون با دسترسی کامل به نسخه دیجیتال The Fabricator en Español، دسترسی آسان به منابع ارزشمند صنعت.
زمان ارسال: ژوئیه-16-2022