JavaScript jest obecnie wyłączony w Twojej przeglądarce. Niektóre funkcje tej witryny nie będą działać, gdy javascript jest wyłączony.
Zarejestruj się, podając swoje szczegółowe dane i interesujący Cię lek, a my dopasujemy podane przez Ciebie informacje do artykułów w naszej obszernej bazie danych i niezwłocznie prześlemy Ci kopię w formacie PDF.
作者 Stella S, Vitale SR, Martorana F, Massimino M, Pavone G, Lanzafame K, Bianca S, Barone C, Gorgone C, Fichera M, Manzella L
Stefania Stella, 1,2 Silvia Rita Vitale, 1,2 Federica Martorana, 1,2 Michele Massimino, 1,2 Giuliana Pavone, 3 Katia Lanzafame, 3 Sebastiano Bianca, 4 Chiara Barone, 5 Cristina Gorgone, 6 Marco Fichera, 6, 7 Livia Manzella1,21 Wydział Medycyny Klinicznej i Doświadczalnej, Uniwersytet w Katanii, Katania, 95123, Włochy;2 Centre for Experimental Oncology and Hematology, AOU Policlinico „G.Rodolico – San Marco”, Catania, 95123, Włochy;3 Onkologia Medyczna, AOU Policlinico „G.Rodolico – San Marco”, Katania, 95123, Włochy;4 Medical Genetics, ARNAS Garibaldi, Catania, 95123, Włochy;5 Medicine Genetics, ASP, Syrakuzy, 96100, Włochy;6 Wydział Nauk Biomedycznych i Biotechnologicznych, Uniwersytet w Katanii, Genetyka medyczna, Katania, Włochy, 95123;7Oasi Research Institute-IRCCS, Troina, 94018, Włochy Komunikacja: Stefania Stella, tel. +39 095 378 1946, e-mail [email chroniony];[chroniony e-mailem] Cel: mutacje germinalne w genach BRCA1 i BRCA2 oraz rozpoznany rak piersi (BC), jajnika (OC) i inne związane z ryzykiem zachorowania na raka w ciągu całego życia. Testowanie genu BRCA jest kluczem do oceny indywidualnego ryzyka, jak również do znalezienia metod zapobiegania u zdrowych nosicieli i dostosowania leczenia pacjentów z rakiem. wschodniej Sycylii. Celem naszego badania było zbadanie częstości występowania i rozmieszczenia patogennych zmian linii płciowej BRCA w kohorcie pacjentów z BC ze wschodniej Sycylii oraz ocena ich związku z określonymi cechami BC przy użyciu sekwencjonowania nowej generacji. Obecność zmian była skorelowana ze stopniem guza i wskaźnikiem proliferacji. WYNIKI: Ogółem 35 pacjentów (9%) miało patogenny wariant BRCA, 17 (49%) w BRCA1 i 18 (51%) w BRCA2 Zmiany .BRCA1 są powszechne u pacjentów z potrójnie ujemnym BC, podczas gdy mutacje BRCA2 są częstsze u pacjentów z luminalnym BC. W porównaniu z osobami niebędącymi nosicielami, osoby z wariantami BRCA1 miały znacznie wyższy stopień złośliwości nowotworu i wskaźnik proliferacyjny. Wnioski: Nasze odkrycia dostarczają przeglądu statusu mutacji BRCA u pacjentów z BC ze wschodniej Sycylii i potwierdzają rolę analizy NGS w identyfikacji pacjentów z dziedziczną BC. Ogólnie rzecz biorąc, dane te są zgodne z wcześniejszymi dowodami wspierającymi badania przesiewowe BRCA dla właściwej profilaktyki i leczenia raka u nosicieli mutacji.
Rak piersi (BC) jest najczęstszym nowotworem złośliwym na świecie i najbardziej śmiercionośnym nowotworem u kobiet.1 Cechy biologiczne determinujące rokowanie i zachowanie kliniczne raka piersi były szeroko badane i częściowo wyjaśnione w czasie. W rzeczywistości kilka zastępczych markerów jest obecnie używanych do klasyfikacji raka piersi na różne podtypy molekularne. G).2 Kombinacja tych zmiennych zidentyfikowała następujące kategorie BC: 1) Guzy luminalne, wykazujące ekspresję ER i/lub PgR, stanowiły 75% BC. Guzy te podzielono dalej na luminalne A, gdy Ki-67 było poniżej 20% i HER2-ujemne, oraz luminalne B, gdy Ki-67 było równe lub większe niż 20% i w obecności amplifikacji HER2, niezależnie od wskaźnika proliferacji;2) guzy HER2+, które są ER i PgR ujemne, ale wykazują amplifikację HER2. Ta grupa stanowi 10% wszystkich guzów piersi;3) Potrójnie ujemny rak piersi (TNBC), który nie wykazuje ekspresji ER i PgR oraz amplifikacji HER2, stanowi około 15% raków piersi.2-4
Wśród tych podtypów BC stopień złośliwości nowotworu i wskaźnik proliferacji reprezentują przekrojowe biomarkery, które są bezpośrednio i niezależnie związane z agresywnością nowotworu i rokowaniem.5,6
Oprócz wyżej wymienionych cech biologicznych, rola dziedzicznych zmian genetycznych prowadzących do rozwoju BC stała się coraz ważniejsza w ciągu ostatnich kilku lat.7 Około 1 na 10 guzów piersi jest dziedziczony z powodu zmian linii zarodkowej w określonych genach.8 W dwóch dużych badaniach epidemiologicznych z udziałem ponad 180 000 kobiet zidentyfikowano niedawno grupę ośmiu genów (tj. ATM, BARD1, BRCA1, BRCA2, CHK2, PALB2, RAD51C i RAD5 1D) odpowiedzialne głównie za dziedziczne BC. Spośród tych genów, BRCA1 i BRCA2 (określane dalej jako BRCA1/2) wykazywały najsilniejszą korelację z rozwojem guzów piersi.9-12 W rzeczywistości mutacje germinalne BRCA1/2 znacznie zwiększają ryzyko wystąpienia BC, jak również innych nowotworów złośliwych, w tym raka jajnika, prostaty, trzustki, jelita grubego i czerniaka w wieku od 13 do 80 lat, zapadalność na BC wynosi 72% u kobiet z wariantem patogennym BRCA1 (PV) i 69% u kobiet z BRCA2 PV.14
Warto zauważyć, że ostatnia publikacja sugeruje, że ryzyko BC zależy od typu PV. W rzeczywistości, w porównaniu z patogennymi wariantami skracającymi, rażące warianty zmiany sensu, zwłaszcza w genie BRCA1, są związane ze zmniejszonym ryzykiem BC, zwłaszcza u starszych kobiet.15
Obecność genów BRCA1 lub BRCA2 PV wiązała się z różnymi cechami biologicznymi i kliniczno-patologicznymi.16,17 Komórki BC związane z BRCA1 są zwykle agresywne klinicznie, słabo zróżnicowane i wysoce proliferacyjne. Guzy te są zwykle potrójnie ujemne i mają początek we wczesnym wieku. Guzy występujące u pacjentów z mutacją BRCA2 zazwyczaj charakteryzują się stopniem od umiarkowanego do dobrze zróżnicowanego i zmiennymi wskaźnikami proliferacyjnymi. Guzy te częściej występują w świetle B i zwykle występuje u osób starszych.16-18 Warto zauważyć, że mutacje w BRCA1 i BRCA2 zwiększają wrażliwość na określone leczenie, w tym sole platyny i leki celowane, takie jak inhibitory polimerazy poli(ADP-rybozy) (PARPi).19,20
W ciągu ostatnich kilku lat wdrożenie sekwencjonowania nowej generacji (NGS) w praktyce klinicznej umożliwiło coraz większej liczbie pacjentów z rakiem piersi poddawanie się badaniom molekularnym pod kątem zespołów podatności na raka, w tym BRCA1/2.21. różnice między regionami geograficznymi.24-27 Chociaż istnieją doniesienia dotyczące kohorty BC w zachodniej Sycylii, dostępnych jest mniej danych dotyczących badań przesiewowych BRCA1/2 w populacji wschodniej Sycylii.28,29
Opisujemy tutaj wyniki badań przesiewowych linii zarodkowej BRCA1/2 u pacjentów z BC ze wschodniej Sycylii, dodatkowo korelując obecność mutacji BRCA1 lub BRCA2 z głównymi cechami kliniczno-patologicznymi tych nowotworów.
Badanie retrospektywne przeprowadzono w „Centrum Onkologii Eksperymentalnej i Hematologii” Szpitala Policlinico.Rodolico – San Marco w Katanii. Od stycznia 2017 do marca 2021 łącznie 455 pacjentów z rakiem piersi i jajnika, czerniakiem, trzustką lub prostatą zostało skierowanych do naszego laboratorium diagnostyki molekularnej w celu wykonania badań genetycznych BRCA/2. Badanie zostało przeprowadzone zgodnie z Deklaracją Helsińską, a wszyscy uczestnicy dostarczyli pisemnej świadomej zgody przed analizą molekularną.
Charakterystykę histologiczną i biologiczną (ER, PgR, status HER2, Ki-67 i stopień) BC oceniano na podstawie biopsji rdzeniowej lub próbek chirurgicznych, biorąc pod uwagę tylko agresywne komponenty guza. Na podstawie tych cech BC sklasyfikowano następująco: luminalny A (ER+ i/lub PgR+, HER2-, Ki-67<20%), luminalny B (ER+ i/lub PgR+, HER2-, Ki-67≥20%), luminalny B-HER 2+ (ER i/lub PgR+, HER2+), HER2+ (ER i PgR-, HER2+) lub potrójnie ujemny (ER i PgR-, HER2-).
Przed oceną statusu mutacji BRCA1 i BRCA2 multidyscyplinarny zespół składający się z onkologa, genetyka i psychologa przeprowadził konsultację genetyczną guza u każdego pacjenta w celu określenia obecności BRCA1 i/lub BRCA1.lub osoby z wysokim ryzykiem PV w genie BRCA2. Selekcji pacjentów dokonano zgodnie z wytycznymi Włoskiego Towarzystwa Onkologii Medycznej (AIOM) i lokalnymi zaleceniami sycylijskimi.30,31 Kryteria te obejmują: (i) występowanie w rodzinie znanych patogennych wariantów genów podatności (np. BRCA1, BRCA2, TP53, PTEN);(ii) samce z BC;(iii) te z BC i OC;(iv) kobiety z BC <36 lat, TNBC <60 lat lub obustronnym BC <50 lat;(v) osobista historia medyczna BC <50 lat i co najmniej jeden krewny pierwszego stopnia: (a) BC < 50 lat;(b) nieśluzowe i nie graniczne OC w każdym wieku;(c) dwustronna pne;(d) samiec pne;(e) rak trzustki;(f) raka prostaty;(vi) dwie lub więcej historii osobistej BC > 50 lat i historii rodzinnej BC, OC lub raka trzustki dla krewnych, którzy są ze sobą krewni pierwszego stopnia (w tym krewni, z którymi jest krewnymi pierwszego stopnia);(vii) Historia osobista OC i co najmniej jeden krewny pierwszego stopnia: (a) BC <50 lat;(b) Narodowy Komitet Olimpijski;(c) dwustronna pne;(d) samiec pne;(vii) samica z surowiczym OC o wysokim stopniu złośliwości.
Od każdego pacjenta pobrano 20 ml próbki krwi obwodowej, którą pobrano do probówek EDTA (BD Biosciences). Genomowy DNA wyizolowano z 0,7 ml próbek pełnej krwi przy użyciu zestawu QIAsymphony DSP DNA Midi Kit Isolation Kit (QIAGEN, Hilden, Włochy) zgodnie z instrukcjami producenta i przepuszczono przez fluorometr Qubit® 3.0 (Thermo Fisher Scientific, Waltham, MA, USA).Wzbogacanie celu i przygotowanie biblioteki są wykonywane przez Oncomine™ BRCA Research Assay Chef, gotowe do załadowania do zestawu Ion AmpliSeq™ Chef Reagents DL8 Kit w celu automatycznego przygotowania biblioteki zgodnie z instrukcjami producenta. Zestaw składa się z dwóch pul multipleksowych starterów PCR, których można użyć do badania wszystkich genów BRCA1 (NM_007300.3) i BRCA2 (NM_000059.3). W skrócie, 15 µL każdej rozcieńczonej próbki DNA (10 ng) dodano do płytek z kodem kreskowym w celu przygotowania biblioteki, a wszystkie odczynniki i materiały eksploatacyjne załadowano do aparatu Ion Chef™. Następnie przeprowadzono automatyczne przygotowanie biblioteki i pulowanie biblioteki próbek z kodem kreskowym na aparacie Ion Chef™. Liczba przygotowanych bibliotek została następnie oceniona za pomocą fluorometru Qubit® 3.0 (Thermo Fisher Scientific, Waltham, MA, USA) zgodnie z instrukcjami producenta. połączono w równomolowych proporcjach w probówkach z biblioteką Ion Chef™ (probówki z kodem kreskowym) i załadowano do instrumentu Ion Chef™. Sekwencjonowanie przeprowadzono przy użyciu instrumentu Ion Torrent S5 (Thermo Fisher Scientific) (Thermo Fisher Scientific) przy użyciu Ion 510 Chip (Thermo Fisher Scientific). Analizę danych przeprowadzono za pomocą Amplicon Suite (SmartSeq srl) i Ion Reporter Software.
Wszystkie nomenklatury wariantów były zgodne z aktualnymi wytycznymi Human Genome Variation Consortium, dostępnymi online (HGVS, http://www.hgvs.org/mutnomen). Znaczenie kliniczne wariantów BRCA1/2 zostało określone przy użyciu klasyfikacji Międzynarodowego Konsorcjum ENIGMA (Evidence-Based Network for Interpreting Germline Mutant Alleles, https://enigmaconsortium.org/) i konsultacji z różnymi bazami danych, takimi jak ARUP, BRCAEXCHANGE, C linVar, IARC_LOVD i UMD. Klasyfikacja obejmuje pięć odrębnych kategorii ryzyka: łagodne (kategoria I), prawdopodobnie łagodne (kategoria II), wariant o niepewnym znaczeniu (VUS, kategoria III), prawdopodobnie patogenne (kategoria IV) i patogenne (kategoria V). VarSome przeanalizowało również wpływ mutacji na strukturę i funkcję białek, narzędzie informacyjne z dostępem do 30 baz danych.32
Aby przypisać potencjalne znaczenie kliniczne każdemu VUS, zastosowano następujące algorytmy obliczeniowej prognozy białka: MUTATION TASTER, 33 PROVEAN-SIFT (http://provean.jcvi.org/index.php), POLYPHEN-2 (http:///genetics.bwh.harvard.edu/pph2/) i Align-GVGD (http://agvgd.hci.utah.edu/agvgd_input.php). mrówki sklasyfikowane jako klasa 1 i 2 zostały uznane za dzikie.
Sekwencjonowanie Sangera potwierdziło obecność każdego patogennego wariantu. W skrócie, zaprojektowano parę specyficznych starterów dla każdego wykrytego wariantu, stosując sekwencje referencyjne genów BRCA1 i BRCA2 (odpowiednio NG_005905.2, NM_007294.3 i NG_012772.3, NM_000059.3). Dlatego przeprowadzono ukierunkowany PCR, a następnie sekwencjonowanie Sangera.
Pacjenci, u których wynik testu na obecność genu BRCA1/2 był ujemny, zostali poddani badaniu za pomocą multipleksowej amplifikacji sondy zależnej od ligacji (MLPA) zgodnie z instrukcjami producenta w celu oceny obecności dużych rearanżacji genomowych (LGR). W skrócie, próbki DNA są denaturowane i stosuje się do 60 sond specyficznych dla genów BRCA1 i BRCA2, z których każda wykrywa określoną sekwencję DNA o długości około 60 nukleotydów. Produkty amplifikacji sondy, składające się z unikalnego zestawu amplikonów PCR, zostały następnie przeanalizowane za pomocą elektroforezy kapilarnej i oprogramowania Cofalyser.Net w połączeniu z odpowiednimi tabelami Cofalyser dla danej serii (www.mrcholland.com).
Wybrane zmienne kliniczno-patologiczne (stopień histologiczny i wskaźnik proliferacji Ki-67%) były związane z obecnością BRCA1/2 PV, obliczoną za pomocą oprogramowania Prism v. 8.4 przy użyciu dokładnego testu Fishera przy założeniu, że wartość p <0,05 jest istotna.
Pomiędzy styczniem 2017 a marcem 2021 roku 455 pacjentów zostało przebadanych pod kątem mutacji germinalnych BRCA1/2. Testy mutacji przeprowadzono w Centrum Eksperymentalnej Onkologii i Hematologii Szpitala Policlinico. Zgodnie z wytycznymi sycylijskimi (http://www.gurs.regione.sicilia.it/Indicep1.htm, N. 02-Venerdì 10 Gennaio 2020 ), Rodolico of Catania – San Marco”, ogółem 389 pacjentów. Wystąpił rak piersi, 37 rak jajnika, 16 rak trzustki, 8 rak prostaty i 5 czerniak.Rozkład pacjentów w zależności od rodzaju nowotworu i wyników analiz przedstawiono na rycinie 1.
Rycina 1 przedstawia schemat blokowy przedstawiający przegląd badania. Pacjentki z rakiem piersi, czerniakiem, trzustką, prostatą lub jajnikiem zostały przebadane pod kątem mutacji w genach BRCA1 i BRCA2.
Skróty: PV, wariant patogenny;VUS, wariant o niepewnym znaczeniu;WT, sekwencja BRCA1/2 typu dzikiego.
Wybiórczo skoncentrowaliśmy nasze badania na kohortach chorych na raka piersi. Mediana wieku pacjentów wynosiła 49 lat (zakres 23-89) i były to głównie kobiety (n=376, czyli 97%).
Spośród tych osób 64 (17%) miało mutacje BRCA1/2 i wszystkie były płci żeńskiej. Trzydziestu pięciu (9%) miało PV, a 29 (7,5%) miało VUS. Siedemnaście (48,6%) z 35 patogennych wariantów wystąpiło w BRCA1 i 18 (51,4%) w BRCA2, podczas gdy 5 VUS wystąpiło w BRCA1 (17,2%) i 24 (82,8%) w BRCA2 (ryc. 1 i 2). LGR nie był obecny w analizie MLPA.
Rycina 2. Analiza mutacji BRCA1 i BRCA2 u 389 pacjentek z rakiem piersi. (A) Dystrybucja wariantów patogennych (PV) (czerwony), wariantów o niepewnym znaczeniu (VUS) (pomarańczowy) i WT (niebieski) u 389 pacjentek z rakiem piersi;(B) 389 pacjentów z rakiem piersi Trzydziestu pięciu (9%) miało patogenne warianty (PV) BRCA1/2. Wśród nich 17 (48,6%) było nosicielami BRCA1 PV (ciemnoczerwony), a 18 (51,4%) było nosicielami BRCA2 (jasnoczerwony);(C) 29 (7,5%) z 389 pacjentów było nosicielami VUS, 5 (17,2%) genów BRCA1 (ciemnopomarańczowy) i 24 (82,8%) genów BRCA2 (jasnopomarańczowy).
Skróty: PV, wariant patogenny;VUS, wariant o niepewnym znaczeniu;WT, sekwencja BRCA1/2 typu dzikiego.
Następnie zbadaliśmy częstość występowania podtypów molekularnych BC u pacjentów z BRCA1/2 PV. Dystrybucja obejmowała 2 (5,7%) luminalnych pacjentów A, 15 (42,9%) luminalnych B, 3 (8,6%) luminalnych B-HER2+, 2 (5,7%) HER2+ i 13 (37,1%) TNBC. 1,8%) miało chorobę HER2+, a 10 (58,8%) miało TNBC. Guzy bez mutacji BRCA1 były luminalne A lub luminalne B-HER2+ (ryc. 3). W podgrupie BRCA2-dodatniej 10 (55,6%) guzów było luminalnych B, 3 (16,7%) było luminalnych B-HER2+, 3 (16,7%) TNBC i 2 (11,1%) luminalnych A ( Figura 3). W tej grupie nie było żadnych guzów HER2+. Tak więc mutacje BRCA1 są powszechne u pacjentów z TNBC, podczas gdy zmiany BRCA2 dominują u osób z prześwitem B.
Rycina 3 Częstość występowania podtypów raka piersi u pacjentek z patogennymi wariantami BRCA1 i BRCA2. Histogramy przedstawiające rozkład PV BRCA1- (ciemnoczerwony) i BRCA2- (jasnoczerwony) wśród molekularnych podtypów pacjentów z rakiem piersi. Liczby podane w każdym polu reprezentują odsetek pacjentów z BRCA1 i BRCA2 PV dla każdego podtypu raka piersi.
Skróty: PV, wariant patogenny;HER2+, receptor 2 ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu dodatni;TNBC, potrójnie ujemny rak piersi.
Następnie oceniliśmy typ i lokalizację genów BRCA1 i BRCA2 PV. W BRCA1 PV zaobserwowaliśmy 7 wariantów pojedynczych nukleotydów (SNV), 6 delecji, 3 duplikacje i 1 insercję. Tylko jedna mutacja (c.5522delG) stanowi nowe odkrycie. nukleotydów (CTAAT) w eksonie 15 BRCA1, co skutkuje zastąpieniem aminokwasu leucyny tyrozyną w kodonie 1679, a ze względu na przesunięcie ramki translacji z przewidywanym alternatywnym kodonem stop prowadzi do przedwczesnego skrócenia białka. Wszystkie inne zmiany wykryto tylko w jednym przypadku. Warto zauważyć, że jeden ze zgłoszonych PV znajdował się w regionie konsensusowym miejsca splicingu (c.4357 + 1G> T) (Tabela 1).
Jeśli chodzi o BRCA2 PV, zaobserwowaliśmy 6 delecji, 6 SNV i 2 duplikacje. Żadna ze stwierdzonych zmian nie jest nowa. Trzy mutacje powtórzyły się w naszej populacji, c.428dup i c.8487+1G>A zaobserwowano u 3 osób, a następnie c.5851_5854delAGTT pobrano w dwóch przypadkach. Zmiana c.428dup obejmuje powtórzenie C w eksonie 5 BRCA2, przewiduj ed do kodowania skróconego, niefunkcjonalnego białka. Mutacja c.8487+1G>A występuje w regionie intronowym intronu 19 BRCA2 (± 1,2) i wpływa na sekwencję konsensusową splicingu, powodując zmianę splicingu skutkującą nieprawidłowym lub nieobecnym białkiem. Patogenny wariant c.5851_5854delAGTT jest spowodowany delecją 4 nukleotydów z pozycji koduje ekson 10 genu BRCA2 i skutkuje przesunięciem ramki translacji z przewidywanym alternatywnym kodonem stop (p.S1951WfsTer). Warto zauważyć, jak wcześniej informowano, że obie zmiany c.631G>A i c.7008-2A>T wykryto u tego samego pacjenta. walina do izoleucyny w kodonie 211, izoleucyna Aminokwas jest aminokwasem o bardzo podobnych właściwościach. Zmiana ta wpływa na prawidłowy splicing mRNA. Drugi wariant znajduje się w regionie intronowym i skutkuje podwójną substytucją A na tyminę (T) przed eksonem 13 genu kodującego BRCA2. Zmiana c.7008-2A>T może generować wiele transkryptów o różnych długościach. Ponadto w grupie BRCA2 PV, 4 z 18 zmian (22,2%) były introniczne.
Następnie zmapowaliśmy szkodliwe mutacje BRCA1 / 2 w domenach funkcjonalnych i regionach wiążących białka (ryc. 4). W genie BRCA1 50% PV znajdowało się w regionie klastra raka piersi (BCCR), podczas gdy 22% mutacji znajdowało się w regionie klastra raka jajnika (OCCR) (ryc. 4A). W BRCA2 PV 35,7% wariantów znajdowało się w regionie BCCR, a 42,8% mutacji były zlokalizowane w OCCR (ryc. 4B). Następnie oceniliśmy lokalizację PV w domenach białkowych BRCA1 i BRCA2. W przypadku białka BRCA1 znaleźliśmy trzy PV w domenach pętli i zwiniętej cewki oraz dwie mutacje w domenie BRCT (ryc. 4A). domeny wiążące (OB) i wieżowe (T) (ryc. 4B).
Rycina 4 Schematyczne przedstawienie białek BRCA1 i BRCA2 oraz lokalizacja wariantów patogennych. Rycina ta przedstawia rozmieszczenie patogennych wariantów BRCA1 (A) i BRCA2 (B) u pacjentów z rakiem piersi. Mutacje eksonowe zaznaczono kolorem niebieskim, podczas gdy warianty intronowe przedstawiono kolorem pomarańczowym. Wysokość słupka przedstawia liczbę przypadków. Białka BRCA1 i BRCA2 oraz ich domeny funkcjonalne są podane. ), domenę typu coiled-coil, domenę klastrową SQ/TQ (SCD) i domenę C-końcową BRCA1 (BRCT). (B) Białko BRCA2 zawiera osiem powtórzeń BRC, domenę wiążącą DNA z domeną helikalną (helikalną), trzy fałdy wiążące oligonukleotydy/oligosacharydy (OB), domenę wieżową (T) i NLS po stronie C. Obszary zwane regionem klastra raka piersi (BCCR) i jajnikami region klastrów nowotworowych (OCCR) jest pokazany na dole.* Reprezentuje mutacje, które określają kodony stop.
Następnie zbadaliśmy kliniczno-patologiczne cechy BC, które mogą korelować z obecnością BRCA1/2 PV. Pełna dokumentacja kliniczna była dostępna dla 181 pacjentów BRCA1/2-ujemnych (niebędących nosicielami) i wszystkich nosicieli (n = 35). Istniała korelacja między stopniem proliferacji guza a stopniem.
Obliczyliśmy rozkład Ki-67 na podstawie mediany naszej kohorty (25%, zakres <10-90%). Osoby z Ki-67 <25% zdefiniowano jako „niski Ki-67”, podczas gdy osoby z wartościami ≥ 25% uznano za „wysoki Ki-67”. Znaczące różnice Ki-67 (p <0,01) stwierdzono między osobami nie będącymi nosicielami a nosicielami BRCA1 PV (ryc. 5A).
Rycina 5 Korelacja Ki-67 z rozkładem stopni u kobiet z rakiem piersi z i bez BRCA1 i BRCA2 PV.(A) Wykres pudełkowy przedstawiający medianę wartości Ki-67 u 181 pacjentek z rakiem piersi niebędących nosicielami w porównaniu z pacjentami z BRCA1 (18) lub BRCA2 (17) z PV. Wartości P poniżej 0,5 uznano za istotne statystycznie. (B) Histogram przedstawiający przydział pacjentów z rakiem piersi do grup histologicznych (G2 i G3) zgodnie do statusu mutacji BRCA1 i BRCA2 (osobnicy WT, nosiciele PV BRCA1 i BRCA2).
Podobnie zbadaliśmy, czy stopień zaawansowania guza korelował z obecnością BRCA1/2 PV. Ponieważ w naszej populacji nie było G1 BC, podzieliliśmy pacjentów na dwie grupy (G2 lub G3). Zgodnie z wynikami Ki-67, analiza ujawniła statystycznie istotną korelację między stopniem zaawansowania nowotworu a mutacją BRCA1, z wyższym odsetkiem guzów G3 u nosicieli BRCA1 w porównaniu do osób niebędących nosicielami (p<0,005) (ryc. 5B).
Postępy w technologii sekwencjonowania DNA umożliwiły bezprecedensowe postępy w testach genetycznych BRCA1/2, co ma kluczowe znaczenie dla pacjentów z rodzinną historią raka. Do tej pory zidentyfikowano i sklasyfikowano około 20 000 wariantów BRCA1/2 zgodnie z Amerykańskim Towarzystwem Genetyki Medycznej35 i systemem ENIGMA.35,36 Powszechnie wiadomo, że spektrum mutacji BRCA1/2 różni się znacznie w różnych regionach geograficznych.37 8% do 37%, wykazując dużą zmienność wewnątrz kraju.38,39 Z populacją wynoszącą prawie 5 milionów Sycylia jest piątym co do wielkości regionem we Włoszech pod względem liczby mieszkańców. Chociaż istnieją dane dotyczące rozmieszczenia BRCA1/2 w zachodniej Sycylii, nie ma obszernych dowodów we wschodniej części wyspy.
Nasze badanie jest jednym z pierwszych doniesień dotyczących częstości występowania BRCA1/2 PV u pacjentów z BC we wschodniej Sycylii.28 W naszej analizie skupiliśmy się na BC, ponieważ jest to zdecydowanie najczęstsza choroba w naszej kohorcie.
Podczas badania 389 pacjentów przed pne, 9% nosiło PV BRCA1/2, równomiernie rozmieszczone między BRCA1 i BRCA2. Wyniki te są zgodne z wynikami uzyskanymi wcześniej w populacji włoskiej.28 Co ciekawe, 3% (13/389) z naszej kohorty stanowili mężczyźni. Ten odsetek jest wyższy niż oczekiwano w przypadku raka piersi u mężczyzn (1% wszystkich BC),40 odzwierciedlając nasz wybór populacji w oparciu o ryzyko mutacji BRCA1/2. Jednak żaden z tych mężczyzn nie rozwinął BR CA1/2 PV, więc byli kandydatami do dalszej analizy molekularnej w celu wykluczenia obecności mniej powszechnych mutacji, takich jak między innymi PALB2, RAD51C i D. Warianty o niepewnym znaczeniu zostały znalezione u 7% pacjentów, u których BRCA2 VUS był ewidentny. Nawet ten wynik jest zgodny z istniejącymi wcześniej dowodami.28,41,42
Analizując rozmieszczenie podtypów molekularnych BC u kobiet z mutacją BRCA1/2, potwierdziliśmy znane powiązania między TNBC i BRCA1 PV (58,8%) oraz między luminalnym B BC a BRCA2 PV (55,6%).16,43 Guzy luminalne A i HER2+ u nosicielek BRCA1 i BRCA2 PV są zgodne z istniejącymi danymi literaturowymi.16,43
Następnie skupiamy się na rodzaju i lokalizacji PV BRCA1/2. W naszej kohorcie najczęstszym PV BRCA1 był ok. 5035_5039delCTAAT. Chociaż Incorvaia i in.nie opisali tego wariantu w swojej kohorcie sycylijskiej, inni autorzy opisali go jako linię zarodkową BRCA1 PV.34 W naszej kohorcie znaleziono kilka mutacji PV BRCA1 – np. c.181T>G, c.514del, c.3253dupA i c.5266dupC – które zaobserwowano na Sycylii.28 Spośród nich dwie mutacje założycielskie BRCA1 (c.181T>G i c.5266dup C) są powszechnie spotykane u Żydów aszkenazyjskich z Europy Wschodniej i Środkowej (Polska, Czechy), Słowenii, Austrii, Węgier, Białorusi i Niemiec), 44,45 a w Stanach Zjednoczonych i Argentynie został niedawno zdefiniowany jako „nawracający wariant linii zarodkowej” u włoskich pacjentów z BC i OC. Wariant 34c.514del został wcześniej zidentyfikowany u 8 pacjentów z rakiem piersi z północnej Sycylii w Palermo i Mesynie. Co ciekawe, nawet Incorvaia i in.znaleziono wariant c.3253dupA w niektórych rodzinach w Katanii. 28 Najbardziej reprezentatywnymi PV BRCA2 są c.428dup, c.5851_5854delAGTT i wariant introniczny c.8487+1G>A, które opisano bardziej szczegółowo 28 u pacjenta w Palermo z c.428dup, c.5851_5854delAGTT PV zaobserwowano w gospodarstwach domowych w północno-zachodniej Sycylii ly, głównie w regionach Trapani i Palermo, podczas gdy ok. 5851_5854delAGTT PV obserwowano w gospodarstwach domowych w północno-zachodniej Sycylii. Wariant 8487+1G>A był bardziej powszechny u osobników z Mesyny, Palermo i Caltanissetta.28 Rebbeck et al.wcześniej opisaliśmy zmianę c.5851_5854delAGTT w Kolumbii.37 Inny PV BRCA2, c.631+1G>A, stwierdzono u pacjentów z BC i OC z Sycylii (Agrigento, Syrakuzy i Ragusa).28 W szczególności zaobserwowaliśmy współistnienie dwóch wariantów BRCA2 (BRCA2 c.631G>A i c.7008-2A>T) u tego samego pacjenta, co zakładaliśmy być segregowane w trybie cis, jak wcześniej informowano w ten sposób.34,46 Te mutacje BRCA2 uble są rzeczywiście często obserwowane w regionie włoskim i stwierdzono, że wprowadzają przedwczesne kodony stop, wpływając na splicing informacyjnego RNA i powodując uszkodzenie białka BRCA2.47,48
Zmapowaliśmy również BRCA1 i BRCA2 PV w domniemanych regionach OCCR i BCCR domen białkowych i genów. Regiony te zostały opisane przez Rebbeck i in.jako obszary ryzyka rozwoju odpowiednio raka jajnika i piersi.49 Jednak dowody dotyczące związku między lokalizacją wariantów linii zarodkowej a ryzykiem raka piersi lub jajnika pozostają kontrowersyjne.28,50-52 W naszej populacji PV BRCA1 były głównie zlokalizowane w regionie BCCR, podczas gdy PV BRCA2 były głównie zlokalizowane w regionie OCCR. Nie byliśmy jednak w stanie znaleźć żadnego związku między domniemanymi regionami OCCR i BCCR a cechami BC. Może to wynikać z ograniczonej liczby pacjentów z mutacjami BRCA1/2. Z punktu widzenia domeny białkowej PV BRCA1 są rozmieszczone wzdłuż całego białka, a zmiany BRCA2 są preferencyjnie wykrywane w domenie powtórzeń BRC.
Na koniec skorelowaliśmy cechy kliniczno-patologiczne BC z BRCA1/2 PV. Ze względu na ograniczoną liczbę włączonych pacjentów znaleźliśmy jedynie istotną korelację między Ki-67 a stopniem zaawansowania nowotworu. Chociaż ocena i interpretacja Ki-67 pozostaje nieco kontrowersyjna, pewne jest, że wysokie wskaźniki proliferacji są związane ze zwiększonym ryzykiem nawrotu choroby i zmniejszonym przeżyciem. Populacja pacjentów z mutacją BRCA1/2, w której mediana wartości Ki-67 wynosi 25%. Tendencję wysokich wskaźników Ki-67 można wytłumaczyć występowaniem w naszych kohortach luminalnych B i TNBC, w których występowało niewiele guzów luminalnych A. Jednak niektóre dowody wydają się sugerować, że wyższa wartość odcięcia Ki-67 (25–30%) może lepiej stratyfikować pacjentów zgodnie z ich rokowaniem. 53,54 Na podstawie wyników naszej analizy istotna korelacja nie jest zaskakująca. między wysokim Ki-67 a stopniami a obecnością BRCA1 PV. W rzeczywistości guzy związane z BRCA1 są typowe dla TNBC i wykazują bardziej agresywne cechy.16,17
Podsumowując, niniejsze badanie dostarcza raportu na temat statusu mutacji BRCA1/2 w kohorcie BC ze wschodniej Sycylii. Ogólnie rzecz biorąc, nasze odkrycia są zgodne z wcześniej istniejącymi dowodami, zarówno pod względem częstości występowania mutacji, jak i cech kliniczno-patologicznych w BC. Więcej badań w większych populacjach pacjentów z mutacją BRCA1/2 BC, takich jak zastosowanie wielogenomowej rozszerzonej analizy mutacji, jest uzasadnione w celu oceny obecności PV, które są odrębne i rzadsze niż BRCA1/2. identyfikacja i właściwe postępowanie z rosnącą liczbą osób o zwiększonym ryzyku zachorowania na raka z powodu mutacji genetycznych.
Potwierdziliśmy, że pacjenci podpisali świadomą zgodę na anonimowe udostępnienie swoich próbek guza do celów badawczych. Wszyscy pacjenci podpisali pisemną świadomą zgodę zgodnie z Deklaracją Helsińską. Zgodnie z polityką AOU Policlinico „G.Rodolico – S.Marco”, badanie to zostało zwolnione z oceny etycznej, ponieważ analiza BRCA1/2 została przeprowadzona zgodnie z praktyką kliniczną, a wszyscy pacjenci wyrazili pisemną świadomą zgodę. Pacjenci wyrażają również zgodę na wykorzystanie ich danych do celów badawczych.
Dziękujemy prof. Paolo Vigneri za pomoc w opiece nad pacjentkami z rakiem piersi zgodnie z prośbą Komisji Etyki.
Federica Martorana zgłasza honoraria od Istituto Gentili, Eli Lilly, Novartis, Pfizer. Pozostali autorzy nie deklarują konfliktu interesów w tej pracy.
1. Sung H, Ferlay J, Siegel RL i in. Global Cancer Statistics 2020: GLOBOCAN szacuje częstość występowania i śmiertelność 36 nowotworów w 185 krajach na całym świecie. CA Cancer J Clin.2021;71(3):209-249.doi: 10.3322/caac.21660