Dziękujemy za odwiedzenie Nature.com.Wersja przeglądarki, której używasz, ma ograniczoną obsługę CSS.Aby uzyskać najlepsze wrażenia, zalecamy korzystanie ze zaktualizowanej przeglądarki (lub wyłączenie trybu zgodności w Internet Explorerze).W międzyczasie, aby zapewnić ciągłe wsparcie, będziemy renderować witrynę bez stylów i języka JavaScript.
TiO2 jest materiałem półprzewodnikowym używanym do konwersji fotoelektrycznej.Aby poprawić wykorzystanie światła, nanocząsteczki siarczku niklu i srebra zsyntetyzowano na powierzchni nanodrutów TiO2 za pomocą prostej metody zanurzania i fotoredukcji.Przeprowadzono serię badań katodowego działania ochronnego nanokompozytów Ag/NiS/TiO2 na stal nierdzewną 304 oraz uzupełniono charakterystyki morfologiczne, składowe i absorpcyjne materiałów.Wyniki pokazują, że przygotowane nanokompozyty Ag/NiS/TiO2 mogą zapewnić najlepszą ochronę katodową stali nierdzewnej 304, gdy liczba cykli impregnacji-wytrącania siarczku niklu wynosi 6, a stężenie fotoredukcji azotanu srebra wynosi 0,1M.
Zastosowanie półprzewodników typu n do ochrony fotokatodowej za pomocą światła słonecznego stało się w ostatnich latach gorącym tematem.Po wzbudzeniu przez światło słoneczne elektrony z pasma walencyjnego (VB) materiału półprzewodnikowego zostaną wzbudzone do pasma przewodnictwa (CB), aby wygenerować fotogenerowane elektrony.Jeśli potencjał pasma przewodnictwa półprzewodnika lub nanokompozytu jest bardziej ujemny niż potencjał samotrawienia związanego metalu, te fotogenerowane elektrony przeniosą się na powierzchnię związanego metalu.Akumulacja elektronów doprowadzi do katodowej polaryzacji metalu i zapewni ochronę katodową związanego metalu1,2,3,4,5,6,7.Materiał półprzewodnikowy jest teoretycznie uważany za fotoanodę bez protektora, ponieważ reakcja anodowa nie degraduje samego materiału półprzewodnikowego, ale utlenianie wody przez fotogenerowane dziury lub adsorbowane zanieczyszczenia organiczne lub obecność kolektorów wychwytujących fotogenerowane dziury.Co najważniejsze, materiał półprzewodnikowy musi mieć potencjał CB, który jest bardziej ujemny niż potencjał korozji chronionego metalu.Dopiero wtedy fotogenerowane elektrony mogą przejść z pasma przewodnictwa półprzewodnika do chronionego metalu. Badania odporności na korozję fotochemiczną koncentrowały się na nieorganicznych materiałach półprzewodnikowych typu n z szerokimi przerwami wzbronionymi (3,0–3,2EV)1,2,3,4,5,6,7, które reagują tylko na światło ultrafioletowe (<400 nm), zmniejszając dostępność światła. Badania odporności na korozję fotochemiczną koncentrowały się na nieorganicznych materiałach półprzewodnikowych typu n z szerokimi przerwami wzbronionymi (3,0–3,2EV)1,2,3,4,5,6,7, które reagują tylko na światło ultrafioletowe (<400 nm), zmniejszając dostępność światła. Исследования стойкости к фотохимической коррозии были сосредоточены на неорганических полупроводниковых мат i злучение (< 400 нм), уменьшение доступности света. Badania nad odpornością na korozję fotochemiczną koncentrowały się na nieorganicznych materiałach półprzewodnikowych typu n z szerokim pasmem wzbronionym (3,0–3,2 EV)1,2,3,4,5,6,7, które reagują tylko na promieniowanie ultrafioletowe (< 400 nm), o ograniczonej dostępności światła.光化学耐腐蚀性研究主要集中在具有宽带隙(3.0–3.2EV)1,2,3,4,5,6,7 的无机n 型半导体材料上，这些材料仅对紫外光（< 400 nm）有响应，减少光的可用性.光 化学 耐腐 蚀性 研究 主要 在 具有 宽带隙 宽带隙 宽带隙 (3.0–3.2ev) 1.2,3,4,5,6,6,7 的 无机 n 型<400 nm)响应，减少光的可用性。 Исследования стойкости к фотохимической коррозии в основном были сосредоточены на неорганических полупроводни ковых материалах n-типа с широкой запрещенной зоной (3,0–3,2EV)1,2,3,4,5,6,7, которые чувствительны только к У Ф-излучению (<400 нм). Badania nad odpornością na korozję fotochemiczną koncentrowały się głównie na nieorganicznych materiałach półprzewodnikowych typu n o szerokim paśmie wzbronionym (3,0–3,2EV)1,2,3,4,5,6,7, które są wrażliwe tylko na promieniowanie UV.(<400 nm).W odpowiedzi zmniejsza się dostępność światła.
W dziedzinie morskiej ochrony antykorozyjnej kluczową rolę odgrywa technologia fotoelektrochemicznej ochrony katodowej.TiO2 jest materiałem półprzewodnikowym o doskonałych właściwościach pochłaniania światła UV i właściwościach fotokatalitycznych.Jednak ze względu na niski wskaźnik wykorzystania światła, fotogenerowane dziury elektronowe łatwo rekombinują i nie można ich ekranować w ciemnych warunkach.Konieczne są dalsze badania, aby znaleźć rozsądne i wykonalne rozwiązanie.Istnieją doniesienia, że ​​w celu poprawy światłoczułości TiO2 można zastosować wiele metod modyfikacji powierzchni, takich jak domieszkowanie Fe, N oraz mieszanie z Ni3S2, Bi2Se3, CdTe itp. Dlatego kompozyt TiO2 z materiałami o wysokiej wydajności konwersji fotoelektrycznej jest szeroko stosowany w dziedzinie fotogenerowanej ochrony katodowej..
Siarczek niklu jest materiałem półprzewodnikowym o wąskim paśmie wzbronionym wynoszącym zaledwie 1,24 eV8,9.Im węższe pasmo wzbronione, tym silniejsze wykorzystanie światła.Po zmieszaniu siarczku niklu z powierzchnią dwutlenku tytanu można zwiększyć stopień wykorzystania światła.W połączeniu z dwutlenkiem tytanu może skutecznie poprawić skuteczność separacji fotogenerowanych elektronów i dziur.Siarczek niklu jest szeroko stosowany w elektrokatalitycznej produkcji wodoru, akumulatorach i rozkładzie zanieczyszczeń8,9,10.Jednak jego zastosowanie w ochronie fotokatodowej nie zostało jeszcze zgłoszone.W tym badaniu wybrano materiał półprzewodnikowy o wąskim paśmie wzbronionym, aby rozwiązać problem niskiej wydajności wykorzystania światła TiO2.Nanocząsteczki siarczku niklu i srebra związano na powierzchni nanodrutów TiO2 odpowiednio metodami zanurzeniowymi i fotoredukcyjnymi.Nanokompozyt Ag/NiS/TiO2 poprawia efektywność wykorzystania światła i rozszerza zakres absorpcji światła od obszaru ultrafioletowego do obszaru widzialnego.Tymczasem osadzanie nanocząstek srebra zapewnia nanokompozytowi Ag/NiS/TiO2 doskonałą stabilność optyczną i stabilną ochronę katodową.
Najpierw do eksperymentów pocięto folię tytanową o grubości 0,1 mm i czystości 99,9% do rozmiaru 30 mm × 10 mm.Następnie każdą powierzchnię folii tytanowej polerowano 100 razy papierem ściernym o ziarnistości 2500, a następnie kolejno przemywano acetonem, etanolem absolutnym i wodą destylowaną.Płytkę tytanową umieścić w mieszaninie o temperaturze 85°C (wodorotlenek sodu: węglan sodu: woda = 5:2:100) na 90 minut, wyjąć i spłukać wodą destylowaną.Powierzchnię trawiono roztworem HF (HF:H2O = 1:5) przez 1 min, następnie przemywano na przemian acetonem, etanolem i wodą destylowaną, a na koniec suszono do użytku.Nanoprzewody z dwutlenku tytanu zostały szybko wytworzone na powierzchni folii tytanowej w jednoetapowym procesie anodowania.Do anodowania stosuje się tradycyjny układ dwuelektrodowy, elektrodą roboczą jest blacha tytanowa, a przeciwelektrodą jest elektroda platynowa.Umieścić płytkę tytanową w 400 ml 2 M roztworu NaOH z zaciskami elektrod.Prąd zasilania DC jest stabilny i wynosi około 1,3 A. Temperaturę roztworu utrzymywano na poziomie 80°C przez 180 minut podczas reakcji ogólnoustrojowej.Arkusz tytanu wyjęto, przemyto acetonem i etanolem, przemyto wodą destylowaną i wysuszono naturalnie.Następnie próbki umieszczono w piecu muflowym w temperaturze 450°C (szybkość ogrzewania 5°C/min), utrzymywano w stałej temperaturze przez 120 min i umieszczono na tacy do suszenia.
Kompozyt siarczek niklu-ditlenek tytanu otrzymano prostą i łatwą metodą osadzania zanurzeniowego.Najpierw azotan niklu (0,03 M) rozpuszczono w etanolu i mieszano mieszadłem magnetycznym przez 20 minut, otrzymując etanolowy roztwór azotanu niklu.Następnie przygotuj siarczek sodu (0,03 M) z mieszanym roztworem metanolu (metanol:woda = 1:1).Następnie tabletki ditlenku tytanu umieszczono w przygotowanym powyżej roztworze, wyjęto po 4 minutach i szybko przemyto mieszanym roztworem metanolu i wody (metanol:woda = 1:1) przez 1 minutę.Po wyschnięciu powierzchni tabletki umieszczono w piecu muflowym, ogrzewano pod próżnią w temperaturze 380°C przez 20 minut, schłodzono do temperatury pokojowej i wysuszono.Liczba cykli 2, 4, 6 i 8.
Nanocząstki Ag modyfikowane nanokompozytami Ag/NiS/TiO2 metodą fotoredukcji12,13.Powstały nanokompozyt Ag/NiS/TiO2 umieszczono w niezbędnym do eksperymentu roztworze azotanu srebra.Następnie próbki naświetlano światłem ultrafioletowym przez 30 min, ich powierzchnie oczyszczano wodą dejonizowaną iw wyniku naturalnego suszenia otrzymano nanokompozyty Ag/NiS/TiO2.Proces eksperymentalny opisany powyżej pokazano na rysunku 1.
Nanokompozyty Ag/NiS/TiO2 scharakteryzowano głównie za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej z emisją polową (FESEM), spektroskopii z dyspersją energii (EDS), rentgenowskiej spektroskopii fotoelektronów (XPS) oraz rozproszonego odbicia w zakresie ultrafioletowym i widzialnym (UV-Vis).FESEM przeprowadzono przy użyciu mikroskopu Nova NanoSEM 450 (FEI Corporation, USA).Napięcie przyspieszające 1 kV, rozmiar plamki 2,0.Urządzenie wykorzystuje sondę CBS do odbierania elektronów wtórnych i wstecznie rozproszonych do analizy topografii.EMF przeprowadzono przy użyciu systemu Oxford X-Max N50 EMF (Oxford Instruments Technology Co., Ltd.) z napięciem przyspieszającym 15 kV i wielkością plamki 3,0.Analiza jakościowa i ilościowa z wykorzystaniem charakterystycznych promieni rentgenowskich.Rentgenowską spektroskopię fotoelektronów przeprowadzono na spektrometrze Escalab 250Xi (Thermo Fisher Scientific Corporation, USA) pracującym w trybie stałej energii z mocą wzbudzenia 150 W i monochromatycznym promieniowaniem Al Kα (1486,6 eV) jako źródłem wzbudzenia.Pełny zakres skanowania 0–1600 eV, całkowita energia 50 eV, szerokość kroku 1,0 eV i zanieczyszczony węgiel (~ 284,8 eV) zostały użyte jako wiążące odniesienia do korekty ładunku energii.Energia przejścia dla wąskiego skanowania wynosiła 20 eV z krokiem 0,05 eV.Spektroskopię odbicia rozproszonego w obszarze widzialnym UV przeprowadzono na spektrometrze Cary 5000 (Varian, USA) ze standardową płytką z siarczanu baru w zakresie skanowania 10–80 °.
W tej pracy skład (procent wagowy) stali nierdzewnej 304 to 0,08 C, 1,86 Mn, 0,72 Si, 0,035 P, 0,029 s, 18,25 Cr, 8,5 Ni, a reszta to Fe.10 mm x 10 mm x 10 mm ze stali nierdzewnej 304, zalane żywicą epoksydową z odsłoniętą powierzchnią 1 cm2.Jego powierzchnię przeszlifowano papierem ściernym z węglika krzemu o ziarnistości 2400 i przemyto etanolem.Następnie stal nierdzewną poddano działaniu ultradźwięków w dejonizowanej wodzie przez 5 minut, a następnie przechowywano w piecu.
W eksperymencie OCP stal nierdzewna 304 i fotoanodę Ag/NiS/TiO2 umieszczono odpowiednio w komorze korozyjnej i fotoanodzie (rys. 2).Celkę korozyjną napełniono 3,5% roztworem NaCl, a do komory fotoanodowej wlano 0,25 M Na2SO3 jako pułapkę na dziury.Dwa elektrolity oddzielono od mieszaniny za pomocą membrany naftolowej.OCP mierzono na elektrochemicznej stacji roboczej (P4000+, USA).Elektrodą odniesienia była nasycona elektroda kalomelowa (SCE).Źródło światła (lampa ksenonowa, PLS-SXE300C, Poisson Technologies Co., Ltd.) i płytka odcinająca 420 zostały umieszczone na wylocie źródła światła, umożliwiając przejście światła widzialnego przez szkło kwarcowe do fotoanody.Elektroda ze stali nierdzewnej 304 jest połączona z fotoanodą drutem miedzianym.Przed eksperymentem elektrodę ze stali nierdzewnej 304 moczono w 3,5% roztworze NaCl przez 2 godziny, aby zapewnić stan stacjonarny.Na początku eksperymentu, gdy światło jest włączane i wyłączane, wzbudzone elektrony fotoanody docierają przez drut do powierzchni stali nierdzewnej 304.
W eksperymentach nad gęstością fotoprądu fotoanody 304SS i Ag/NiS/TiO2 umieszczono odpowiednio w ogniwach korozyjnych i ogniwach fotoanodowych (rys. 3).Gęstość fotoprądu mierzono w tej samej konfiguracji co OCP.Aby uzyskać rzeczywistą gęstość fotoprądu między stalą nierdzewną 304 a fotoanodą, zastosowano potencjostat jako amperomierz o zerowej rezystancji do połączenia stali nierdzewnej 304 i fotoanody w warunkach niespolaryzowanych.W tym celu elektrody odniesienia i przeciwelektrody w układzie eksperymentalnym zostały zwarte, tak że elektrochemiczna stacja robocza działała jako amperomierz o zerowej rezystancji, który mógł mierzyć rzeczywistą gęstość prądu.Elektroda ze stali nierdzewnej 304 jest podłączona do uziemienia elektrochemicznego stanowiska roboczego, a fotoanoda jest podłączona do zacisku elektrody roboczej.Na początku eksperymentu, gdy światło jest włączane i wyłączane, wzbudzone elektrony fotoanody przez drut docierają do powierzchni stali nierdzewnej 304.W tym czasie można zaobserwować zmianę gęstości fotoprądu na powierzchni stali nierdzewnej 304.
Aby zbadać skuteczność ochrony katodowej nanokompozytów na stali nierdzewnej 304, przetestowano zmiany potencjału fotojonizacji stali nierdzewnej 304 i nanokompozytów, a także zmiany gęstości prądu fotojonizacji między nanokompozytami a stalą nierdzewną 304.
na ryc.4 pokazuje zmiany potencjału obwodu otwartego stali nierdzewnej 304 i nanokompozytów pod wpływem promieniowania widzialnego iw ciemności.na ryc.4a pokazuje wpływ czasu osadzania NiS przez zanurzenie na potencjał obwodu otwartego, a ryc.4b pokazuje wpływ stężenia azotanu srebra na potencjał obwodu otwartego podczas fotoredukcji.na ryc.4a pokazuje, że potencjał obwodu otwartego nanokompozytu NiS/TiO2 związanego ze stalą nierdzewną 304 jest znacznie zmniejszony w momencie włączenia lampy w porównaniu z kompozytem siarczku niklu.Ponadto potencjał obwodu otwartego jest bardziej ujemny niż w przypadku nanodrutów z czystego TiO2, co wskazuje, że kompozyt siarczku niklu generuje więcej elektronów i poprawia efekt ochrony fotokatody przed TiO2.Jednak pod koniec ekspozycji potencjał bez obciążenia gwałtownie wzrasta do potencjału bez obciążenia stali nierdzewnej, co wskazuje, że siarczek niklu nie ma efektu magazynowania energii.Wpływ liczby cykli osadzania zanurzeniowego na potencjał obwodu otwartego można zaobserwować na ryc. 4a.Przy czasie osadzania 6, ekstremalny potencjał nanokompozytu osiąga -550 mV względem nasyconej elektrody kalomelowej, a potencjał nanokompozytu osadzonego 6-krotnie jest znacznie niższy niż potencjał nanokompozytu w innych warunkach.Zatem nanokompozyty NiS/TiO2 otrzymane po 6 cyklach osadzania zapewniły najlepszą ochronę katodową stali nierdzewnej 304.
Zmiany OCP elektrod ze stali nierdzewnej 304 z nanokompozytami NiS/TiO2 (a) i nanokompozytami Ag/NiS/TiO2 (b) z oświetleniem i bez (λ > 400 nm).
Jak pokazano na ryc.4b, potencjał otwartego obwodu stali nierdzewnej 304 i nanokompozytów Ag/NiS/TiO2 został znacznie zmniejszony po wystawieniu na działanie światła.Po osadzeniu na powierzchni nanocząstek srebra potencjał obwodu otwartego został znacznie zmniejszony w porównaniu z czystymi nanodrutami TiO2.Potencjał nanokompozytu NiS/TiO2 jest bardziej ujemny, co wskazuje, że katodowe działanie ochronne TiO2 znacznie poprawia się po osadzeniu nanocząstek Ag.Potencjał obwodu otwartego gwałtownie wzrastał pod koniec ekspozycji iw porównaniu z nasyconą elektrodą kalomelową potencjał obwodu otwartego mógł osiągnąć -580 mV, czyli mniej niż dla stali nierdzewnej 304 (-180 mV).Wynik ten wskazuje, że nanokompozyt ma niezwykły efekt magazynowania energii po osadzeniu cząstek srebra na jego powierzchni.na ryc.4b pokazuje również wpływ stężenia azotanu srebra na potencjał obwodu otwartego.Przy stężeniu azotanu srebra wynoszącym 0,1 M potencjał graniczny względem nasyconej elektrody kalomelowej osiąga wartość -925 mV.Po 4 cyklach aplikacji potencjał pozostał na poziomie z pierwszej aplikacji, co świadczy o doskonałej stabilności nanokompozytu.Tak więc, przy stężeniu azotanu srebra wynoszącym 0,1 M, otrzymany nanokompozyt Ag/NiS/TiO2 ma najlepsze katodowe działanie ochronne na stal nierdzewną 304.
Osadzanie NiS na powierzchni nanodrutów TiO2 stopniowo poprawia się wraz ze wzrostem czasu osadzania NiS.Kiedy światło widzialne pada na powierzchnię nanoprzewodu, więcej aktywnych miejsc siarczku niklu jest pobudzanych do generowania elektronów, a potencjał fotojonizacji jeszcze bardziej spada.Jednakże, gdy nanocząsteczki siarczku niklu są nadmiernie osadzane na powierzchni, zamiast tego następuje redukcja wzbudzonego siarczku niklu, co nie przyczynia się do absorpcji światła.Po osadzeniu cząstek srebra na powierzchni, ze względu na efekt powierzchniowego rezonansu plazmonowego cząstek srebra, generowane elektrony zostaną szybko przeniesione na powierzchnię stali nierdzewnej 304, co skutkuje doskonałym efektem ochrony katodowej.Gdy na powierzchni osadzi się zbyt dużo cząstek srebra, cząsteczki srebra stają się punktem rekombinacji fotoelektronów i dziur, co nie przyczynia się do generowania fotoelektronów.Podsumowując, nanokompozyty Ag/NiS/TiO2 mogą zapewnić najlepszą ochronę katodową stali nierdzewnej 304 po 6-krotnym osadzeniu siarczku niklu pod 0,1 M azotanem srebra.
Wartość gęstości fotoprądu reprezentuje moc separacji fotogenerowanych elektronów i dziur, a im większa gęstość fotoprądu, tym większa moc separacji fotogenerowanych elektronów i dziur.Istnieje wiele badań wykazujących, że NiS jest szeroko stosowany w syntezie materiałów fotokatalitycznych do poprawy właściwości fotoelektrycznych materiałów oraz do oddzielania dziur15,16,17,18,19,20.Chen i in.badali grafen wolny od metali szlachetnych i kompozyty g-C3N4 współmodyfikowane z NiS15.Maksymalne natężenie fotoprądu zmodyfikowanego g-C3N4/0,25%RGO/3%NiS wynosi 0,018 μA/cm2.Chen i in.badali CdSe-NiS o gęstości fotoprądu około 10 µA/cm2.16.Liu i in.zsyntetyzował kompozyt CdS@NiS o gęstości fotoprądu 15 µA/cm218.Jednak zastosowanie NiS do ochrony fotokatodowej nie zostało jeszcze zgłoszone.W naszym badaniu gęstość fotoprądu TiO2 została znacznie zwiększona przez modyfikację NiS.na ryc.5 pokazuje zmiany gęstości fotoprądu stali nierdzewnej 304 i nanokompozytów w warunkach światła widzialnego i bez oświetlenia.Jak pokazano na ryc.5a gęstość fotoprądu nanokompozytu NiS/TiO2 gwałtownie wzrasta w momencie włączenia światła, a gęstość fotoprądu jest dodatnia, co wskazuje na przepływ elektronów z nanokompozytu na powierzchnię przez elektrochemiczne stanowisko robocze.Stal nierdzewna 304.Po przygotowaniu kompozytów siarczku niklu gęstość fotoprądu jest większa niż w przypadku czystych nanodrutów TiO2.Gęstość fotoprądu NiS osiąga 220 μA/cm2, czyli 6,8 razy więcej niż gęstość nanoprzewodów TiO2 (32 μA/cm2), gdy NiS zanurza się i osadza 6 razy.Jak pokazano na ryc.5b gęstość fotoprądu między nanokompozytem Ag/NiS/TiO2 a stalą nierdzewną 304 była znacznie wyższa niż między czystym TiO2 a nanokompozytem NiS/TiO2 po włączeniu pod lampą ksenonową.na ryc.Rycina 5b pokazuje również wpływ stężenia AgNO na gęstość fotoprądu podczas fotoredukcji.Przy stężeniu azotanu srebra wynoszącym 0,1 M jego gęstość fotoprądu osiąga 410 μA/cm2, czyli 12,8 razy więcej niż nanodrutów TiO2 (32 μA/cm2) i 1,8 razy więcej niż nanokompozytów NiS/TiO2.Na styku nanokompozytu Ag/NiS/TiO2 powstaje heterozłączowe pole elektryczne, które ułatwia oddzielanie fotogenerowanych elektronów od dziur.
Zmiany gęstości fotoprądu elektrody ze stali nierdzewnej 304 z (a) nanokompozytem NiS/TiO2 i (b) nanokompozytem Ag/NiS/TiO2 z oświetleniem i bez (λ > 400 nm).
Tak więc, po 6 cyklach zanurzeniowego osadzania siarczku niklu w 0,1 M stężonym azotanie srebra, gęstość fotoprądu między nanokompozytami Ag/NiS/TiO2 a stalą nierdzewną 304 osiąga 410 μA/cm2, czyli więcej niż gęstość kalomelu nasyconego.elektrod osiąga -925 mV.W tych warunkach stal nierdzewna 304 w połączeniu z Ag/NiS/TiO2 może zapewnić najlepszą ochronę katodową.
na ryc.6 przedstawia obrazy z powierzchniowego mikroskopu elektronowego nanodrutów z czystego dwutlenku tytanu, kompozytowych nanocząstek siarczku niklu i nanocząstek srebra w optymalnych warunkach.na ryc.6a, d przedstawiają czyste nanoprzewody TiO2 otrzymane przez jednoetapowe anodowanie.Rozkład powierzchniowy nanodrutów dwutlenku tytanu jest jednorodny, struktury nanodrutów są do siebie zbliżone, a rozkład wielkości porów jest jednorodny.Ryciny 6b i e to mikrografie elektronowe ditlenku tytanu po 6-krotnej impregnacji i osadzeniu kompozytów siarczku niklu.Z obrazu mikroskopu elektronowego powiększonego 200 000 razy na ryc. 6e można zauważyć, że nanocząstki kompozytu siarczku niklu są stosunkowo jednorodne i mają duży rozmiar cząstek o średnicy około 100–120 nm.Niektóre nanocząstki można zaobserwować w przestrzennym położeniu nanodrutów, a nanodruty dwutlenku tytanu są wyraźnie widoczne.na ryc.6c, f przedstawiają obrazy z mikroskopu elektronowego nanokompozytów NiS/TiO2 przy stężeniu AgNO wynoszącym 0,1 M. W porównaniu z ryc.6b i ryc.6e, ryc.6c i ryc.6f pokazują, że nanocząstki Ag osadzają się na powierzchni materiału kompozytowego, przy czym nanocząstki Ag są równomiernie rozmieszczone i mają średnicę około 10 nm.na ryc.7 przedstawia przekrój poprzeczny nanofilmów Ag/NiS/TiO2 poddanych 6 cyklom osadzania zanurzeniowego NiS przy stężeniu AgNO3 0,1 M. Z obrazów w dużym powiększeniu zmierzona grubość filmu wynosiła 240-270 nm.W ten sposób nanocząstki siarczku niklu i srebra są montowane na powierzchni nanodrutów TiO2.
Czysty TiO2 (a, d), nanokompozyty NiS/TiO2 z 6 cyklami osadzania zanurzeniowego NiS (b, e) i Ag/NiS/NiS z 6 cyklami osadzania zanurzeniowego NiS przy 0,1 M AgNO3 Obrazy SEM nanokompozytów TiO2 (c , e).
Przekrój poprzeczny nanofilmów Ag/NiS/TiO2 poddanych 6 cyklom osadzania zanurzeniowego NiS przy stężeniu AgNO3 0,1 M.
na ryc.8 przedstawia rozkład powierzchniowy pierwiastków na powierzchni nanokompozytów Ag/NiS/TiO2 otrzymanych z 6 cykli osadzania zanurzeniowego siarczku niklu przy stężeniu azotanu srebra 0,1 M. Rozkład powierzchniowy pierwiastków pokazuje, że wykryto Ti, O, Ni, S i Ag.za pomocą spektroskopii energetycznej.Pod względem zawartości Ti i O są najbardziej powszechnymi pierwiastkami w rozkładzie, podczas gdy Ni i S są w przybliżeniu takie same, ale ich zawartość jest znacznie niższa niż Ag.Można również wykazać, że ilość nanocząstek srebra kompozytu powierzchniowego jest większa niż siarczku niklu.Równomierne rozmieszczenie pierwiastków na powierzchni wskazuje, że siarczek niklu i srebra są równomiernie związane na powierzchni nanodrutów TiO2.Dodatkowo przeprowadzono rentgenowską analizę spektroskopową fotoelektronów w celu przeanalizowania specyficznego składu i stanu wiązania substancji.
Rozkład pierwiastków (Ti, O, Ni, S i Ag) w nanokompozytach Ag/NiS/TiO2 przy stężeniu AgNO3 0,1 M dla 6 cykli osadzania zanurzeniowego NiS.
na ryc.Na rycinie 9 przedstawiono widma XPS nanokompozytów Ag/NiS/TiO2 otrzymane przy użyciu 6 cykli osadzania siarczku niklu przez zanurzenie w 0,1 M AgNO3, gdzie na ryc.9a to pełne widmo, a pozostałe widma to widma pierwiastków o wysokiej rozdzielczości.Jak widać z pełnego widma na ryc. 9a, w nanokompozycie znaleziono piki absorpcji Ti, O, Ni, S i Ag, co dowodzi istnienia tych pięciu pierwiastków.Wyniki badań były zgodne z EDS.Nadmiarowy pik na rycinie 9a to pik węglowy użyty do skorygowania energii wiązania próbki.na ryc.9b przedstawia widmo energetyczne Ti o wysokiej rozdzielczości.Piki absorpcji orbitali 2p znajdują się przy 459,32 i 465 eV, co odpowiada absorpcji orbitali Ti 2p3/2 i Ti 2p1/2.Dwa piki absorpcji dowodzą, że tytan ma wartościowość Ti4+, która odpowiada Ti w TiO2.
Widma XPS pomiarów Ag/NiS/TiO2 (a) i widma XPS o wysokiej rozdzielczości Ti2p(b), O1s(c), Ni2p(d), S2p(e) i Ag 3d(f).
na ryc.9d pokazuje widmo energii Ni o wysokiej rozdzielczości z czterema pikami absorpcji dla orbitalu Ni 2p.Piki absorpcji przy 856 i 873,5 eV odpowiadają orbitalom Ni 2p3/2 i Ni 2p1/2 8,10, gdzie piki absorpcji należą do NiS.Piki absorpcji przy 881 i 863 eV dotyczą azotanu niklu i są powodowane przez odczynnik azotanu niklu podczas przygotowywania próbki.na ryc.9e przedstawia widmo S o wysokiej rozdzielczości.Piki absorpcji orbitali S 2p znajdują się przy 161,5 i 168,1 eV, co odpowiada orbitalom S 2p3/2 i S 2p1/2 21, 22, 23, 24. Te dwa piki należą do związków siarczku niklu.Piki absorpcji przy 169,2 i 163,4 eV dotyczą odczynnika siarczku sodu.na ryc.9f przedstawia widmo Ag o wysokiej rozdzielczości, w którym piki absorpcji orbitalnej 3d srebra znajdują się odpowiednio przy 368,2 i 374,5 eV, a dwa piki absorpcji odpowiadają orbitom absorpcji Ag 3d5/2 i Ag 3d3/212,13. Piki w tych dwóch miejscach dowodzą, że nanocząsteczki srebra istnieją w stanie pierwiastka srebra.Tak więc nanokompozyty składają się głównie z Ag, NiS i TiO2, co określono za pomocą rentgenowskiej spektroskopii fotoelektronów, która wykazała, że ​​nanocząsteczki siarczku niklu i srebra zostały z powodzeniem połączone na powierzchni nanodrutów TiO2.
na ryc.10 przedstawia widma rozproszonego odbicia UV-VIS świeżo przygotowanych nanodrutów TiO2, nanokompozytów NiS/TiO2 i nanokompozytów Ag/NiS/TiO2.Z rysunku widać, że próg absorpcji nanoprzewodów TiO2 wynosi około 390 nm, a zaabsorbowane światło koncentruje się głównie w obszarze ultrafioletowym.Na rysunku widać, że po połączeniu nanocząstek siarczku niklu i srebra na powierzchni nanodrutów dwutlenku tytanu 21, 22 zaabsorbowane światło rozchodzi się do obszaru światła widzialnego.Jednocześnie nanokompozyt ma zwiększoną absorpcję UV, co jest związane z wąskim pasmem wzbronionym siarczku niklu.Im węższe pasmo wzbronione, tym niższa bariera energetyczna dla przejść elektronowych i wyższy stopień wykorzystania światła.Po zmieszaniu powierzchni NiS/TiO2 z nanocząstkami srebra intensywność absorpcji i długość fali światła nie zwiększyły się znacząco, głównie ze względu na wpływ rezonansu plazmonowego na powierzchnię nanocząstek srebra.Długość fali absorpcji nanoprzewodów TiO2 nie poprawia się znacząco w porównaniu z wąskim pasmem wzbronionym kompozytowych nanocząstek NiS.Podsumowując, po kompozytowych nanocząstkach siarczku niklu i srebra na powierzchni nanodrutów ditlenku tytanu, jego właściwości absorpcji światła uległy znacznej poprawie, a zakres absorpcji światła został rozszerzony od światła ultrafioletowego do światła widzialnego, co poprawia stopień wykorzystania nanodrutów ditlenku tytanu.światło poprawiające zdolność materiału do generowania fotoelektronów.
Widma odbicia rozproszonego UV/Vis świeżych nanodrutów TiO2, nanokompozytów NiS/TiO2 i nanokompozytów Ag/NiS/TiO2.
na ryc.11 przedstawiono mechanizm odporności na korozję fotochemiczną nanokompozytów Ag/NiS/TiO2 pod wpływem promieniowania widzialnego.Na podstawie potencjalnego rozkładu nanocząstek srebra, siarczku niklu i pasma przewodnictwa dwutlenku tytanu zaproponowano możliwą mapę mechanizmu odporności na korozję.Ponieważ potencjał pasma przewodnictwa nanosrebra jest ujemny w porównaniu z siarczkiem niklu, a potencjał pasma przewodnictwa siarczku niklu jest ujemny w porównaniu z dwutlenkiem tytanu, kierunek przepływu elektronów to w przybliżeniu Ag→NiS→TiO2→304 stal nierdzewna.Kiedy światło jest napromieniowane na powierzchnię nanokompozytu, w wyniku efektu powierzchniowego rezonansu plazmonowego nanosrebra, nanosrebro może szybko generować fotogenerowane dziury i elektrony, a fotogenerowane elektrony szybko przemieszczają się z pozycji pasma walencyjnego do pozycji pasma przewodnictwa w wyniku wzbudzenia.Dwutlenek tytanu i siarczek niklu.Ponieważ przewodnictwo nanocząstek srebra jest bardziej ujemne niż przewodnictwo siarczku niklu, elektrony w TS nanocząstek srebra są szybko przekształcane w TS siarczku niklu.Potencjał przewodzenia siarczku niklu jest bardziej ujemny niż dwutlenku tytanu, więc elektrony siarczku niklu i przewodność srebra szybko gromadzą się w CB dwutlenku tytanu.Wygenerowane fotogenerowane elektrony docierają do powierzchni stali nierdzewnej 304 przez matrycę tytanową, a wzbogacone elektrony biorą udział w procesie katodowej redukcji tlenu stali nierdzewnej 304.Proces ten zmniejsza reakcję katodową i jednocześnie hamuje anodową reakcję rozpuszczania stali nierdzewnej 304, realizując w ten sposób ochronę katodową stali nierdzewnej 304. Ze względu na tworzenie się pola elektrycznego heterozłącza w nanokompozycie Ag/NiS/TiO2, potencjał przewodzenia nanokompozytu jest przesunięty do pozycji bardziej ujemnej, co skuteczniej poprawia efekt ochrony katodowej stali nierdzewnej 304.
Schemat ideowy fotoelektrochemicznego procesu antykorozyjnego nanokompozytów Ag/NiS/TiO2 w świetle widzialnym.
W tej pracy zsyntetyzowano nanocząstki siarczku niklu i srebra na powierzchni nanodrutów TiO2 za pomocą prostej metody zanurzeniowej i fotoredukcyjnej.Przeprowadzono serię badań ochrony katodowej nanokompozytów Ag/NiS/TiO2 na stali nierdzewnej 304.Na podstawie charakterystyki morfologicznej, analizy składu oraz analizy charakterystyk absorpcji światła wyciągnięto następujące główne wnioski:
Przy liczbie cykli impregnacji-osadzania siarczku niklu wynoszącej 6 i stężeniu azotanu srebra do fotoredukcji wynoszącym 0,1 mol/l, otrzymane nanokompozyty Ag/NiS/TiO2 miały lepszy efekt ochrony katodowej stali nierdzewnej 304.W porównaniu z nasyconą elektrodą kalomelową potencjał ochrony sięga -925 mV, a prąd ochrony 410 μA/cm2.
Na styku nanokompozytu Ag/NiS/TiO2 powstaje heterozłączowe pole elektryczne, które poprawia zdolność separacji fotogenerowanych elektronów i dziur.Jednocześnie zwiększa się efektywność wykorzystania światła, a zakres absorpcji światła rozszerza się z obszaru ultrafioletowego do obszaru widzialnego.Nanokompozyt nadal zachowa swój pierwotny stan z dobrą stabilnością po 4 cyklach.
Eksperymentalnie przygotowane nanokompozyty Ag/NiS/TiO2 mają jednolitą i gęstą powierzchnię.Nanocząsteczki siarczku niklu i srebra są równomiernie rozmieszczone na powierzchni nanodrutów TiO2.Kompozytowy ferryt kobaltu i nanocząsteczki srebra charakteryzują się wysoką czystością.
Li, MC, Luo, SZ, Wu, PF & Shen, JN Efekt ochrony fotokatodowej folii TiO2 dla stali węglowej w 3% roztworach NaCl. Li, MC, Luo, SZ, Wu, PF & Shen, JN Efekt ochrony fotokatodowej folii TiO2 dla stali węglowej w 3% roztworach NaCl. Li, MC, Luo, SZ, Wu, PF & Shen, JN Эффект фотокатодной защиты пленок TiO2 для углеродистой стали w 3% roztworze NaCl. Li, MC, Luo, SZ, Wu, PF & Shen, JN Efekt ochrony fotokatodowej folii TiO2 dla stali węglowej w 3% roztworach NaCl. Li, MC, Luo, SZ, Wu, PF i Shen, JN TiO2 z 3% NaCl. Li, MC, Luo, SZ, Wu, PF i Shen, JN TiO2 z 3% NaCl. Li, MC, Luo, SZ, Wu, PF & Shen, JN Fotokatodnaя защита углеродистой стали тонкими пленками TiO2 w 3% roztworze NaCl. Li, MC, Luo, SZ, Wu, PF & Shen, JN Ochrona fotokatodowa stali węglowej cienkimi warstwami TiO2 w 3% roztworze NaCl.Elektrochem.Acta 50, 3401–3406 (2005).
Li, J., Lin, CJ, Lai, YK & Du, RG Fotogenerowana ochrona katodowa przypominającej kwiat, nanostrukturalnej, domieszkowanej azotem warstwy TiO2 na stali nierdzewnej. Li, J., Lin, CJ, Lai, YK & Du, RG Fotogenerowana ochrona katodowa przypominającej kwiat, nanostrukturalnej, domieszkowanej azotem warstwy TiO2 na stali nierdzewnej.Lee, J., Lin, SJ, Lai, YK i Du, RG Fotogenerowana ochrona katodowa nanostrukturalnej, domieszkowanej azotem folii TiO2 w postaci kwiatu na stali nierdzewnej. Li, J., Lin, CJ, Lai, YK & Du, RG Li, J., Lin, CJ, Lai, YK & Du, RG.Lee, J., Lin, SJ, Lai, YK i Du, RG Fotogenerowana ochrona katodowa nanostrukturalnych cienkich warstw TiO2 w kształcie kwiatów domieszkowanych azotem na stali nierdzewnej.surfing Płaszcz.technologia 205, 557–564 (2010).
Zhou, MJ, Zeng, ZO & Zhong, L. Fotogenerowane właściwości ochrony katody nanopowłoki TiO2 / WO3. Zhou, MJ, Zeng, ZO & Zhong, L. Fotogenerowane właściwości ochrony katody nanopowłoki TiO2 / WO3.Zhou, MJ, Zeng, ZO i Zhong, L. Fotogenerowane katodowe właściwości ochronne powłoki TiO2 / WO3 w nanoskali. Zhou, MJ, Zeng, ZO & Zhong, L. 纳米TiO2/WO3 涂层的光生阴极保护性能. Zhou, MJ, Zeng, ZO & Zhong, L. 纳米TiO2/WO3 涂层的光生阴极保护性能.Zhou MJ, Zeng ZO i Zhong L. Fotogenerowane katodowe właściwości ochronne powłok nano-TiO2/WO3.koro.nauka.51, 1386–1397 (2009).
Park, H., Kim, KY & Choi, W. Fotoelektrochemiczne podejście do zapobiegania korozji metali za pomocą fotoanody półprzewodnikowej. Park, H., Kim, KY & Choi, W. Fotoelektrochemiczne podejście do zapobiegania korozji metali za pomocą fotoanody półprzewodnikowej.Park, H., Kim, K.Yu.i Choi, V. Fotoelektrochemiczne podejście do zapobiegania korozji metali za pomocą fotoanody półprzewodnikowej. Park, H., Kim, KY i Choi, W. Park, H., Kim, KY & Choi, W.Park H., Kim K.Yu.i Choi V. Fotoelektrochemiczne metody zapobiegania korozji metali za pomocą fotoanod półprzewodnikowych.J. Fizyka.Chemiczny.V. 106, 4775-4781 (2002).
Shen, GX, Chen, YC, Lin, L., Lin, CJ & Scantlebury, D. Badanie hydrofobowej powłoki nano-TiO2 i jej właściwości do ochrony metali przed korozją. Shen, GX, Chen, YC, Lin, L., Lin, CJ & Scantlebury, D. Badanie hydrofobowej powłoki nano-TiO2 i jej właściwości do ochrony metali przed korozją. Shen, GX, Chen, YC, Lin, L., Lin, CJ & Scantlebury, D. т коррозии. Shen, GX, Chen, YC, Lin, L., Lin, CJ & Scantlebury, D. Badanie hydrofobowej powłoki nano-TiO2 i jej właściwości do ochrony metali przed korozją. Shen, GX, Chen, YC, Lin, L., Lin, CJ & Scantlebury, D. Shen, GX, Chen, YC, Lin, L., Lin, CJ & Scantlebury, D. Badanie powłoki nano-tlenku tytanu i jego właściwości ochrony przed korozją metali. Shen, GX, Chen, YC, Lin, L., Lin, CJ & Scantlebury, D. Гидрофобные покрытия из nano-TiO2 i jego свойства защиты металлов от коррозии. Shen, GX, Chen, YC, Lin, L., Lin, CJ & Scantlebury, D. Hydrofobowe powłoki nano-TiO2 i ich właściwości antykorozyjne dla metali.Elektrochem.Acta 50, 5083–5089 (2005).
Yun, H., Li, J., Chen, HB & Lin, CJ Badanie nad powłokami nano-TiO2 modyfikowanymi N, S i Cl do ochrony przed korozją stali nierdzewnej. Yun, H., Li, J., Chen, HB & Lin, CJ Badanie nad powłokami nano-TiO2 modyfikowanymi N, S i Cl do ochrony przed korozją stali nierdzewnej.Yun, H., Li, J., Chen, HB i Lin, SJ Badanie powłok nano-TiO2 modyfikowanych azotem, siarką i chlorem do ochrony przed korozją stali nierdzewnej. Yun, H., Li, J., Chen, HB & Lin, CJ N、S 和Cl Yun, H., Li, J., Chen, HB & Lin, CJ N、S和Cl Yun, H., Li, J., Chen, HB & Lin, CJ Покрытия N, S и Cl, модифицированные nano-TiO2, для защиты от коррозии нержавеющей стали. Yun, H., Li, J., Chen, HB & Lin, CJ Powłoki N, S i Cl modyfikowane nano-TiO2 do ochrony przed korozją stali nierdzewnej.Elektrochem.Tom 52, 6679–6685 (2007).
Zhu, YF, Du, RG, Chen, W., Qi, HQ & Lin, CJ Właściwości ochrony fotokatodowej trójwymiarowych filmów sieciowych z nanoprzewodów tytanianowych przygotowanych metodą połączoną zol-żel i hydrotermalną. Zhu, YF, Du, RG, Chen, W., Qi, HQ & Lin, CJ Właściwości ochrony fotokatodowej trójwymiarowych filmów sieciowych z nanoprzewodów tytanianowych przygotowanych metodą połączoną zol-żel i hydrotermalną. Zhu, YF, Du, RG, Chen, W., Qi, HQ i Lin, CJ к, приготовленных комбинированным золь-гель и гидротермическим метоdom. Zhu, YF, Du, RG, Chen, W., Qi, HQ & Lin, CJ Fotokatodowe właściwości ochronne trójwymiarowych filmów siatkowych z nanodrutów tytanianowych przygotowanych metodą połączoną zol-żel i hydrotermalną. Zhu, Yf, Du, Rg, Chen, W., Qi, HQ & Lin, CJ 溶胶-凝胶 和 水热 法制 备 三维钛酸 盐纳 米线 网络 薄膜 的 光 阴 极 保护 性能。。。。。。。。。。。。。。。。 性能 性能 性能 性能 性能 性能 性能 Zhu, YF, Du, RG, Chen, W., Qi, HQ & Lin, CJ.Właściwości ochronne 消铺-铲和水热法发气小水小水化用线线电视电器电影电影电影电影电影. Zhu, YF, Du, RG, Chen, W., Qi, HQ & Lin, CJ ата, приготовленных золь-гель и гидротермическими методами. Zhu, YF, Du, RG, Chen, W., Qi, HQ & Lin, CJ Właściwości ochrony fotokatodowej trójwymiarowych cienkich warstw sieci nanoprzewodów tytanianowych przygotowanych metodami zol-żel i hydrotermalnymi.Elektrochemia.komunikat 12, 1626–1629 (2010).
Lee, JH, Kim, SI, Park, SM & Kang, M. A pn ​​heterozłącze Układ fotokatalityczny TiO2 uczulony NiS do wydajnej fotoredukcji dwutlenku węgla do metanu. Lee, JH, Kim, SI, Park, SM & Kang, M. A pn ​​heterozłączowy układ fotokatalityczny TiO2 uczulony na NiS do wydajnej fotoredukcji dwutlenku węgla do metanu.Lee, JH, Kim, SI, Park, SM i Kang, M. Układ fotokatalityczny TiO2 uczulony pn-heterozłączem NiS do wydajnej fotoredukcji dwutlenku węgla do metanu. Lee, JH, Kim, SI, Park, SM & Kang, M. Lee, JH, Kim, SI, Park, SM & Kang, M.Lee, JH, Kim, SI, Park, SM i Kang, M. Układ fotokatalityczny TiO2 uczulony pn-heterozłączem NiS do wydajnej fotoredukcji dwutlenku węgla do metanu.ceramika.Interpretacja.43, 1768–1774 (2017).
Wang, QZ i in.CuS i NiS działają jako kokatalizatory w celu zwiększenia fotokatalitycznego wydzielania wodoru na TiO2.Interpretacja.J.Hydro.Energia 39, 13421–13428 (2014).
Liu, Y. & Tang, C. Wzmocnienie fotokatalitycznej ewolucji H2 nad nano-arkuszami TiO2 przez ładowanie powierzchniowe nanocząstek NiS. Liu, Y. & Tang, C. Wzmocnienie fotokatalitycznej ewolucji H2 nad nano-arkuszami TiO2 przez ładowanie powierzchniowe nanocząstek NiS.Liu, Y. i Tang, K. Wzmocnienie fotokatalitycznego uwalniania H2 w nanocząstkach TiO2 przez ładowanie powierzchniowe nanocząstek NiS. Liu, Y. & Tang, C. 通过表面负载NiS 纳米颗粒增强TiO2 纳米片薄膜上的光催化产氢. Liu, Y. & Tang, C.Liu, Y. i Tang, K. Poprawiona fotokatalityczna produkcja wodoru na cienkich warstwach nanocząstek TiO2 poprzez osadzanie nanocząstek NiS na powierzchni.las.J. Fizyka.Chemiczny.A 90, 1042–1048 (2016).
Huang, XW & Liu, ZJ Badanie porównawcze struktury i właściwości nanoprzewodów na bazie Ti – O przygotowanych metodami anodowania i utleniania chemicznego. Huang, XW & Liu, ZJ Badanie porównawcze struktury i właściwości nanoprzewodów na bazie Ti – O przygotowanych metodami anodowania i utleniania chemicznego. Huang, XW & Liu, ZJ дирования и химического кисления. Huang, XW & Liu, ZJ Badanie porównawcze struktury i właściwości warstw nanoprzewodów Ti-O otrzymanych metodami anodowania i utleniania chemicznego. Huang, XW & Liu, ZJ Huang, XW & Liu, ZJ 阳极utlenianie,utlenianie chemiczne,przygotowanie,Ti-O,Struktura cienkiej warstwy,Właściwości,Badania porównawcze. Huang, XW & Liu, ZJ анодированием и химическим окислением. Huang, XW & Liu, ZJ Badanie porównawcze struktury i właściwości cienkich warstw nanodrutu Ti-O przygotowanych przez anodowanie i utlenianie chemiczne.J. Alma Mater.nauka technologia 30, 878–883 (2014).
Li, H., Wang, XT, Liu, Y. & Hou, BR Ag i SnO2 współuczulane fotoanody TiO2 do ochrony 304SS w świetle widzialnym. Li, H., Wang, XT, Liu, Y. & Hou, BR Ag i SnO2 współuczulane fotoanody TiO2 do ochrony 304SS w świetle widzialnym. Li, H., Wang, XT, Liu, Y. & Hou, BR Ag i SnO2 wykonały zdjęcia TiO2 dla 304SS w wideo. Li, H., Wang, XT, Liu, Y. & Hou, BR Ag i SnO2 kosensybilizowane fotoanody TiO2 w celu ochrony 304SS w świetle widzialnym. Li, H., Wang, XT, Liu, Y. & Hou, BR Ag, SnO2, TiO2, 304SS. Li, H., Wang, XT, Liu, Y. & Hou, BR Ag Li, H., Wang, XT, Liu, Y. & Hou, BR Zdjęcie TiO2, совместно сенсибилизированный Ag i SnO2, для защиты 304SS w видимом свете. Li, H., Wang, XT, Liu, Y. & Hou, BR A Fotoanoda TiO2 współuczulona z Ag i SnO2 do ekranowania światła widzialnego 304SS.koro.nauka.82, 145–153 (2014).
Wen, ZH, Wang, N., Wang, J. & Hou, BR Ag i nanodrut TiO2 uczulony CoFe2O4 do ochrony fotokatodowej 304 SS w świetle widzialnym. Wen, ZH, Wang, N., Wang, J. & Hou, BR Ag i nanodrut TiO2 uczulony CoFe2O4 do ochrony fotokatodowej 304 SS w świetle widzialnym.Wen, ZH, Wang, N., Wang, J. and Howe, BR Ag i CoFe2O4 współuczuleni z nanodrutem TiO2 dla ochrony fotokatody 304 SS w świetle widzialnym. Wen, ZH, Wang, N., Wang, J. & Hou, BR Ag Wen, ZH, Wang, N., Wang, J. & Hou, BR AgWen, ZH, Wang, N., Wang, J. and Howe, BR Ag i CoFe2O4 nanoprzewody TiO2 uwrażliwione na fotokatodę 304 SS w świetle widzialnym.Interpretacja.J. Elektrochemia.nauka.13, 752–761 (2018).
Bu, YY & Ao, JP Przegląd na temat fotoelektrochemicznej ochrony katodowej półprzewodnikowych cienkich warstw dla metali. Bu, YY & Ao, JP Przegląd fotoelektrochemicznej ochrony katodowej cienkich warstw półprzewodnikowych dla metali. Bu, YY & Ao, JP Обзор фотоэлектрохимической катодной защиты тонких полупроводниковых пленок для металлов. Bu, YY i Ao, JP Przegląd fotoelektrochemicznej ochrony katodowej cienkich warstw półprzewodnikowych dla metali. Bu, YY & Ao, JP Metalizacja Bu, YY i Ao, JP Bu, YY & Ao, JP Bu, YY & Ao, JP Przegląd metalicznej fotoelektrochemicznej ochrony katodowej cienkich warstw półprzewodnikowych.Środowisko zielonej energii.2, 331–362 (2017).